Eğitim Tercihi

Ordu’ya bağlı Kovancı köyünde yaşayan emekli Öğretmen Mehmet Resuloğlu, öğrencilerinin kendisini hatırlamamasının üzüntüsünü yaşıyor.

Ömrünün büyük bir bölümünü insanlara bir şeyleri öğretmeye adayan Resuloğlu, eskiden olduğu gibi öğrencilerinin tanıdık ve sıcak seslerini duymak istiyor. Uzun yıllar Türkiye’nin birçok ilinde görev yapan Mehmet Resuloğlu, öğretmenlik gibi ulvi bir mesleği icra etmenin, insana büyük bir sorumluluk yüklemesinin yanında dünyadaki en güzel duyguları yaşattığını söyledi. Öğrencilerinin kendisini hatırlamamasının üzüntüsünü yaşadığını belirten Resuloğlu, “28 yıl boyunca yurdun çeşitli yerlerinde yüzlerce öğrenci yetiştirdim. Yüzlerce insana kalem tutmayı, okumayı, yazmayı öğrettim. Fakat öğretmenler gününde yalnızım, hiçbir öğrencim beni hatırlamıyor, arayıp sormuyor” dedi.

Öğrencilerine evlatlarım diyen Resuloğlu konuşmasını şöyle sürdürdü:“Benim için öğretmenlik yaptığım çocuklar, öğrenci değil her biri evladım. Evlatlarımın, dertlerine mutluluklarına ortak oldum, yeri geldi onlarla ağladım, onlarla güldüm. Ne kadar sıkıntılı olsam da onların gülüşüyle her şey güzelleşirdi. Şimdi o mutlu günler fotoğraf albümlerinde kaldı.”

Emekli Öğretmen Mehmet Resuloğlu, “Baba evlatlarına kırılsa da küsemez, onlar beni hatırlamasalar da her birisine hakkımı helal ediyorum. Hepimiz insanız hatırlanmayı istiyoruz” diye konuştu.