Eğitim Tercihi

Milliyet Yazarı Çetin Altan'ın 4+4+4 ile ilgili yazısı...

Perşembe akşamı, kızım Zeynep ile birlikte Beşiktaş-Atletico Madrid maçını izliyorduk. İlk yarıda Atletico Madrid, tek kale oynuyor gibiydi ve birçok gol pozisyonunu da kaçırmış olduğu halde, Beşiktaş ağlarına 3 kez sokmuştu topu.
* * *
İkinci yarıda ise, durum tamamen değişmiş gibiydi; Kartal şahlanmış, Atletico Madrid pısmıştı.
Maç yine de Beşiktaş’ın 3-1 yenilgisiyle bitti.
* * *
Beşiktaşlı taraftarlar kızgın mıydı, kırgın mıydı; ne kızgın, ne de kırgındılar, sadece üzüntülüydüler.
* * *
İnsanlar, sevdikleri birinin hastaneye kaldırıldığını duyunca; ne kızar, ne de kırılırlar; sadece üzülürler...
* * *
Solmaz, kardeşi sevgili Şafak Barış’ın, yediği tavuklu yemekten zehirlendiğini duyunca, hemen yanına koşmuş ve Zeynep de bendenizi yalnız bırakmamak için maçı birlikte izlemeye gelmişti.
* * *
Ankara’da Milli Eğitim Bakanlığı personeli dahi, kendilerine dağıtılan tavuklu yemekten zehirlenince, ambulanslarla hastanelere gönderilmişlerdi.
* * *
İlkokullardaki öğrencilere de, tavuklu yemekler dağıtıldığında, çocuklar çokçası zehirleniyorlardı.
Bir denetimsizlik vardı, tavuklu yemek dağıtan örgütlemelerde; söz aramızda, nerede yoktu ki denetimsizlik?
* * *
Meclis Milli Eğitim Komisyonu’nda ise, 4+4+4 yasası görüşülürken; ne kırgınlık, ne de üzüntü vardı; sadece kızgınlık vardı ve “yumruklar konuşuyordu.”
* * *
Yumrukların nerelerde konuştuğu üstüne de, bir yığın fıkra var.
Adamın biri, “Amerikan barda” oturmuş ve:
-Bir duble viski, demiş; yumruklar konuşmadan önce.
Barmen bir duble viskiyi verince de, adam bir nefeste içmiş viskiyi ve:
-Bir duble viski daha, demiş; yumruklar konuşmadan önce.
* * *
4 duble viskiyi arka arkaya içen adam:
-Hemen bana şişeyi verin, demiş; çünkü yumruklar konuşmaya başlayacak.
* * *
Barmen de:
-Neden, demiş; sürekli yumrukların konuşmayacağından söz ediyorsunuz?
-Bekle biraz da gör yumrukların neden konuşacağını, çünkü üstümde hiç para yok benim.
* * *
Yumrukların konuştuğu Meclis Komisyonu’nda ise, herkesin parası vardı; sadece “eğitimin nasıl olması gerektiği” konusunda, kimsenin bir fikri yoktu.
O nedenle yumruk yumruğa gelinen bu tür kavgalara, “Kör dövüşü” de, denebilirdi.
* * *
Kocasının eve bir gözü morarmış, bir kolu askıda, dudakları patlamış olarak geldiğini görünce, karısı:
-Ne oldu sana böyle, demiş?
-İşyerinden çıkınca, bana omuz atan herifi, mıymıntının biri sandım.
-Ee sonra?
-Meğer herif, mıymıntının biri değilmiş.
* * *
İsteyen, istediği siyasal partiyle, lidere de yakıştırabilir bu fıkrayı.
* * *
Tuluat tiyatrosunun, unutulmaz aktörlerinden Dümbüllü İsmail, sağ olsa da, ona sorsalardı:
-Sen ne diyorsun, “yumrukların konuşması” konusunda, diye.
* * *
Sanırız vereceği yanıt şöyle olurdu:
-Siz onu gidin, bir de ABD Başkanı Barack Obama’ya sorun...
* * *
Türkçede fiillerin, bir de “müşareket” hali vardır.
Baktım, baktın, bakıştık gibi...
* * *
Dövdüm, dövdün, dövüştük de, olabilir bu...
* * *
Biz ne diyelim, bilemiyorum:
-Aferin mi, diyelim; yoksa halt ediyorsunuz mu?..
* * *
Zeki Ömer Defne’den bir şiirle bitirelim yazıyı:
Ziller Çalacak
Zil çalacak... siz derslere gireceksiniz bir bir.
Zil çalacak... ziller çalacak benim için,
Duyacağım evlerden, kırlardan, denizlerden;
Ta içimden birisi gidecek uça ese...
Ama ben, ben artık gidemeyeceğim.
Zil çalacak... siz geminize, treninize gireceksiniz.
Zil çalacak, ziller çalacak benim için bir bir,
Duyacağım, iskelelerden, istasyonlardan bütün,
Ta içimden birisi koşacak ardınızdan...
Ama ben, ben artık gelemeyeceğim.
Sonra bir gün zil çalacak yine,
Hiç kimseler, kimsecikler duymayacak;
Ne sınıflar, ne iskeleler, ne istasyonlar, ne siz...
Ta içimden birisi kalacak oralarda,
Ben gideceğim.