---

---

Geçtiğimiz günlerde Bahçesehir Üniversitesi’nde “Pisa verileriyle AB ve Türkiye’de eğitim konferansı”na katıldım. İçerik ve yapılan sunumlar açısından oldukça verimli olduğunu düşündüğüm bir konferanstı. Konferanstan bana kalan, paylaşmak istediğim önemli bir konu var. Konferansın başından sonuna, Prof. Dr. Eser Karakaş hocamızın bağıra bağıra dikkat çektiği bir husus vardı. Eser hoca, yurtdışındaki dünyanın en prestijli üniversiteleriyle, örneğin Harvard Üniversitesiyle, lisans alanında Türk üniversitelerini kıyaslayacak olursak, Türk Üniversitelerinin iki ya da üç kat kötü olduğunu dile getirdi. Lisans seviyesinde Türkiye’de verilen eğitimin bu anlamda ölçülebileceğini dile getirdi. Ancak Eser hocanın özellikle dile getirdiği, vurguladığı bir husus vardı ki yazmadan geçemeyeceğim. Türk yükseköğretiminin Yüksek Lisans ve Doktora düzeyinde yurtdışındaki üniversitelerle, özellikle Amerika’da bulunan üniversitelerle ölçülemeyecek ölçüde kötü durumda olduğuydu. Bu durumun düzeltilmesi için politikalar oluşturulması gerektiğini söyledi. Kariyerini Pisa çalışmalarına adamış hocaların gereksiz ve haddini aşan tepkisine rağmen Eser hoca, yılmadan, neden yüksek lisans ve doktorada ölçülemeyecek ölçüde kötü olduğumuzu sorguladı.  Pisa vb. testlerde ülkenin başarısına konsantre olmak yerine Yüksek Lisans ve Doktora düzeyinde başarıyı yakalamamız gerektiğini bizlere net bir biçimde aktardı. 

Acı ama gerçek!

Neden bilim ve teknoloji üretemiyoruz?

Dünyada en önemli rekabet alanlarından biri teknoloji üretimi ve yenilenebilir enerji kaynakları diyebiliriz. Gelişmiş ülkeler bu alanlarda rekabet ediyor, günümüz güç savaşları bu alanlarda yaşanılıyor. Peki teknolojiyi yalnızca gelişmiş ülkeler mi üretebilir? Tabiî ki hayır. Teknoloji üretmek gelişmiş ülkelerin tekelinde değildir, ülkeler yeni teknolojilere yatırım yaptığı ölçüde kalkınabilir. Bu noktada eğitimin ve AR-GE’nin önemi artmaktadır. Şirketler gerek çalışanlarına gerekse AR-GE faaliyetlerine önem vermeli, yatırım yapmalıdır. Aynı zamanda eğitim sistemimizdeki bozuklukların okulöncesi eğitimden yüksek öğrenimin her kademesine düzeltilmelidir. Şirketlerin üniversitelerle el ele AR-GE faaliyetlerini yürütmesi sağlanmalı, devletin yükü hafifletilip fonlarla faaliyetleri maddi olarak desteklemesi sağlanmalıdır. Türkiye’nin içinde bulunduğu orta gelir tuzağı ancak bu şekilde aşılabileceğini düşünüyorum.

Orta gelir tuzağına düştük

Orta gelir tuzağı bir ekonominin belirli bir gelir düzeyine ulaştıktan sonra onu aşamaması, bir anlamda sıkışıp kalması, durağanlaşması anlamına gelir. Evet ekonomide işler iyi gitti, küresel krizden kısmen az etkilendik falan ama kişi başı gelir de on bin dolara takıldı kaldı. Beş yıldır bir artış göstermedi, göstermeyecek gibi de duruyor. Orta gelir tuzağından ancak ve ancak eğitim sistemimizi yenileyerek, AR-GE faaliyetlerine ve yeni teknolojilere yatırım yaparak aşabileceğimizi düşünüyorum. Günümüz dünyasında ekonominin ayakta kalmasının ön koşulu eğitim ve teknolojiye yapılan yatırımın kalitesi belirliyor.

Hollanda İkamet sorunu

Erasmus ile Hollanda’ya gitmeyi planlayan öğrencileri yakından ilgilendiren bir sorun var. Hollanda vizesi ve ikamet izni almak eğer hesabınızda onbin Euronuz yoksa neredeyse imkânsız. Tabiki vize meselesi ülkelerin en hassas egemenlik konularından bir tanesi, ancak bu durumun Erasmus programına zarar verdiğini düşünüyorum. Diğer program ülkelerinden vize almak günden güne kolaylaşırken, Hollanda’nın hala bu kadar zor olması bana göre haksızlık. Umarım bu problemi bir an önce çözeriz.

“Eğitim her şeydir. Şeftali bir zamanlar acı bir bademdi; karnabahar, üniversite eğitimi almış bir lahanadan başka bir şey değildir.”

Mark Twain

Yasemin Çiçekçisoy

Bu e-Posta adresi istenmeyen posta engelleyicileri tarafından korunuyor. Görüntülemek için JavaScript etkinleştirilmelidir.

Bu e-Posta adresi istenmeyen posta engelleyicileri tarafından korunuyor. Görüntülemek için JavaScript etkinleştirilmelidir.  

Twitter: @yccsoy