Eğitim Tercihi

Burak Kılanç - Eğitim Yöneticisi

Değerli Okurlarımız,

Dergimizin, “Koş Yapay Zeka, Koş” ismini verdiğimiz bu bölümünde yapay zeka (YZ) uygulamalarını eğitim-öğretim ile ilgili konularda “çalıştırıyoruz”. YZ’nın nasıl kullanılabileceği ve ürettiklerinin kalitesi ile ilgili okuyucularımızın fikir edinmesini amaçlıyoruz. Sorduğumuz sorulara/verdiğimiz görevlere, YZ uygulama/platformlarının ürettiklerini herhangi bir yorum ve düzeltme yapmadan sizlerle paylaşıyoruz.
Bu sayımızda, K-8 seviyesinde eğitim/öğretim süreçleri ve öğretmenlik mesleğinin geleceği ile ilgili yapay zeka öngörülerini, emekli öğretmen bir büyükanne ile yine öğretmen olan torunu arasındaki kahve sohbeti üzerinden sizlerle paylaşıyoruz.
Yapay zekayı 2029 ve 2039 için ayrı ayrı koşturduk. Görselleri de yine yapay zekanın üretmesini istedik.
İletiler İngilizce verilmiş, yanıtlar İngilizce alınmış, sonrasında Türkçe’ye tercüme yine YZ’den istenmiştir. (ChatGPT 4.0)

İletiler:
Please set up two conversations between the granddaughter, a primary school teacher, and her grandmother, a retired primary school teacher who retired shortly before the COVID-19 pandemic. The conversations will focus on how education has changed over time, how technology has been used in the classroom, and how different generations have interpreted these developments.First dialogue for 2029: Granddaughter began teaching in 2024; grandmother retired in 2019.Dialogue 2 for 2039: Granddaughter began working as a teacher in 2024; grandmother retired in 2019. Please use Dalle to produce two illustrations, one for 2029 and the other for 2039, for the aforementioned generations. The drawings should depict two teachers, a grandmother and a granddaughter, having a conversation at a coffee shop while sipping coffee. They must to laugh and smile sincere as well. Additionally, the pictures need to attempt to depict the customary and anticipated shifts in the interior design of coffee shops that year.

YIL 2029
Büyükanne: Canım torunum. 2019'da emekli olduğumda, akıllı tahtalar ve tabletler sınıflarda yeni yeni norm haline gelmeye başlamıştı. Şimdi senden duyduğuma göre, manzara tamamen değişmiş gibi görünüyor. 2029'da öğretmenlik nasıl bir şey?
Torun: Ah, Büyükanne, ilerlemeler inanılmaz! Akıllı tahtaları geçtik, artık tamamen sanal gerçeklik (VR) ve artırılmış gerçeklik (AR) ortamlarına taşındık. Artık sadece bilgiyi görmekle kalmıyor, onu deneyimliyoruz.
Büyükanne: Sınıflarda sanal gerçeklik mi? Bu bana bilim kurgu gibi geliyor. Öğrenciler buna nasıl tepki veriyor?
Torun: Bayılıyorlar! Antik Mısır hakkında okumak yerine, Giza Piramitleri’nin sanal bir rekonstrüksiyonunda yürüyebilecekleri bir tarih dersi hayal et Büyükanne. Bu, öğrenmeyi çok daha çekici ve unutulmaz kılıyor. Ne dersin?
Büyükanne: Bu çok ilginç, ama öğrencilerin bu sanal ortamlarda çok fazla zaman geçirerek gerçek dünyayla bağlarını kaybetme ihtimalinden endişe duymuyor musun?
Torun: Haklısın, ama VR ve AR deneyimlerini gerçek dünya aktiviteleri ve etkileşimleriyle dengelemeye çalışıyoruz. Teknoloji, öğrenmeyi geliştiriyor ama pratik deneyimlerin ya da eğitim/öğretimin insan unsurunun yerini almıyor.

Büyükanne: Bunu duymak güzel, yani öğretmenliğin temel işlevleri olan eleştirel düşünme becerilerini geliştirmek ve merakı teşvik etmek gibi, değişmemiş gibi görünüyor. Peki tüm bu yeni araçlarla öğrencinin gelişimini nasıl ölçüyorsunuz?
Torun: Değerlendirmemizin çoğu, şimdi öğrenci gelişimin gerçek zamanlı olarak takip eden adaptif öğrenme platformları üzerinden yapılıyor. Bu platformlar, öğrencinin performansına bağlı olarak görevlerin zorluk seviyesini ayarlıyor, kişiselleştirilmiş bir öğrenme deneyimi sunuyor. Ve daha öznel değerlendirmeler için, yapay zeka (YZ) araçları öğrenci yanıtlarını analiz etmeye yardımcı oluyor, ancak nihai kararlar her zaman bir öğretmen tarafından gözden geçiriliyor.
Büyükanne: Yapay zekanın eğitimin ayrılmaz bir parçası haline geldiğini duymak ilginç.
Torun: Kesinlikle. YZ, ders planlaması, not verme ve ekstra yardıma ihtiyacı olan öğrencileri belirleme konusunda bize yardımcı oluyor. Ancak, sizin zamanınızdaki gibi, öğretmenin sezgisi ve deneyiminin yerine geçemez. YZ’yı bir araç olarak kullanıyoruz.
Büyükanne: Peki, öğretmenler ve öğrenciler arasındaki ilişki ne durumda? Teknoloji bu kadar merkezde iken, hala kişisel bir bağ var mı aranızda?
Torun: Kesinlikle var. Teknoloji aslında bize her öğrencinin ihtiyacına göre öğretimimizi daha etkili bir şekilde kişiselleştirmemize yardımcı oluyor. Ve dijital platformlar aracılığıyla çok iletişim kuruyor olsak da, yüz yüze etkileşimlerimiz hala bolca mevcut. Bu konuda söylenecek bir şey varsa, teknoloji her bir öğrenciyle bağlantı kurma ve onları anlama yeteneğimizi artırdı.
Büyükanne: Bazı şeylerin hiç değişmemesi rahatlatıcı. Öğretmenliğin kalbi gerçekten de bu bağlar ve her öğrenciyi kişisel öğrenme yolculuğunda yönlendirmekle ilgili. Peki velilerle aranız nasıl?
Torun: Hahaha, velileri de hiç unutmazsın. Bir diğer önemli değişiklik, velilerle nasıl etkileşimde bulunduğumuz. Dinamikler, siz öğretmenlik yaparkenkinden çok fazla gelişti. Şu anda sahip olduğumuz teknoloji ile veliler, çocuklarının eğitimine günlük bazda çok daha fazla dahil oluyorlar.
Büyükanne: Öyle mi? Hangi yöntemlerle? Evlere bülten göndermeyi ve yılda birkaç kez veli-öğretmen toplantıları yaptığımızı hatırlıyorum.
Torun: Evet, bunlar hala var, ama şimdi velilerin çocuklarının ilerlemesini, ödev atamalarını ve hatta evden erişebilecekleri VR deneyimleri aracılığıyla sınıf aktivitelerini gerçek zamanlı olarak görebilecekleri özel eğitim platformlarımız var.
Büyükanne: Bu, velilerin doğru yönlendirilmiş olarak süreçlere dahil olmalarına fayda sağlar gibi görünüyor. Öyle mi?
Torun: Kesinlikle. Veliler, platform üzerinden doğrudan bana mesaj gönderebiliyor ve yüz yüze toplantılar mümkün olmadığında sanal toplantılar planlayabiliyoruz. Bu, iletişimi çok daha akıcı hale getirdi. Ancak, bu aynı zamanda hemen yanıt beklentilerinin arttığı anlamına geliyor.
Büyükanne: Zaman zaman biraz bunaltıcı olabileceğini hayal edebiliyorum.
Torun: Olabiliyor. Velilere erişilebilir olmanın ve iş yükümüzü etkili bir şekilde yönetmek için sınırlar koyma arasındaki dengeyi sağlamaya çalışıyoruz. Ama genel olarak, bu şeffaflık ve açık iletişim hattı, öğretmenler ve ebeveynler arasında daha güçlü ortaklıklar kurulmasını sağladı.
Büyükanne: Bu teknolojilerle bir öğretmenin rolünün ne kadar genişlediği etkileyici.
Torun: Evet, ve YZ araçları ile, bu artan beklentileri verimli bir şekilde yönetebiliyoruz. Bu araçlar, iletişimleri organize etmeye, takip gerektiren işleri hatırlatmaya ve hatta yaygın sorulara ön yanıtlar sağlamaya yardımcı oluyor, ki sonra bunları kişiselleştirebiliyoruz.
Büyükanne: Teknoloji, gerçekten de sadece öğretmenler ve öğrenciler arasında değil, okullar ve aileler arasında da bir köprü haline gelmiş.
Torun: Aynen öyle, Büyükanne. Ve bu köprü, bir çocuğun eğitimine dahil olan herkesin daha etkili bir şekilde işbirliği yapmasına yardımcı oluyor. Elbette, zorlukları olmadan değil, ama amaç bu araçları kullanarak öğrenme sonuçlarını geliştirmek ve öğrencilerimizin gelişmesini desteklemek. Artık, öğrencinin etrafındaki topluluk, veliler, öğretmenler ve yöneticiler dahil, birbirlerine her zamankinden daha bağlantılı.
Büyükanne: Tüm bu teknolojik ilerlemelere rağmen, eğitimin özünün—genç zihinleri desteklemenin ve beslemenin—aynı kalması iç ısıtıcı. Artık bu hedefe birlikte ulaşmanın daha fazla yolu var gibi gözüküyor.
Torun: Bu bizim amacımız, Büyükanne. Ve teknoloji gelişmeye devam ettikçe, öğrencileri etkileme, ebeveynleri destekleme ve öğrenmeyi geliştirme yollarını bulmaya devam edeceğiz. Geleceğin ne getireceğini kim bilir, ama yolculuk kesinlikle heyecan verici. Kim bilir? Ben senin yaşına geldiğimde belki Mars'ta öğretmenlik yapıyor olacağız!
Büyükanne: Mars'ta öğretmenlik yapmak şimdiye kadarki en ilginç şey olurdu! Nerede ya da nasıl olursa olsun, öğretmenlik tutkusunun ailede devam ettiğini görmekten gurur duyuyorum, canım torunum.

YIL 2039
Büyükanne: Canım, kariyerim boyunca teknolojinin eğitimin yüzünü nasıl değiştirdiğini gördüm, ancak emekli olduktan sonra yaşanan ilerlemeleri sadece hayal edebiliyorum. 2039'da öğretmenlik nasıl bir şey?
Torun: İnanılmaz, Büyükanne. Sizin zamanınızda hayal olarak kabul edilen şeylerin çok ötesine geçtik. Artık, yapay zeka ve makine öğrenmesi kişiselleştirilmiş öğrenme deneyimlerine tamamen entegre edildi. Her öğrencinin eğitim yolculuğu, onların güçlü yönleri, ihtiyaçları ve ilgi alanlarına özel olarak şekillendiriliyor.
Büyükanne: Kişiselleştirilmiş öğrenme her zaman bir hedef oldu, ama siz bunu tamamen yeni bir seviyeye taşımışsınız gibi görünüyor. Sınıfta YZ’yı nasıl kullanıyorsunuz?
Torun: YZ, sadece kullandığımız bir araç değil; öğrenme ortamının merkezi bir parçası. YZ, her öğrencinin ilerlemesine gelişimine bakarak müfredatı gerçek zamanlı olarak dinamik bir şekilde ayarlıyor. Ayrıca, hem küresel hem de etkileşimli öğrenme deneyimleri oluşturmak için karma gerçeklik ortamlarından yararlanıyoruz. Öğrenciler, dünyanın farklı yerlerindeki akranlarıyla aynı odadaymış gibi sanal olarak iş birliği yapabiliyorlar.
Büyükanne: Bu küresel işbirliği, eğitim-öğretim için güçlü bir yol gibi görünüyor. Ama tüm bu teknolojiyle birlikte, öğrenciler hâlâ öğretmenleriyle aynı ilişkileri geliştirebiliyor mu?
Torun: Öğretmenlerin rolü gelişti. Artık daha çok rehber veya koç gibiyiz, öğrencilere kişiselleştirilmiş öğrenme yollarında yardımcı oluyoruz. Teknoloji, idari görevleri ve temel eğitim-öğretim işlevlerini üstlenerek, öğrencilerimizde eleştirel düşünme, yaratıcılık ve duygusal zeka geliştirmeye daha fazla zaman ayırmamıza olanak tanıyor.
Büyükanne: Bu, önemli bir değişiklik gibi görünüyor. Bu değişiklikler veliler ile okul arasındaki ilişkiyi nasıl etkiledi?
Torun: Teknolojideki ilerlemelerle birlikte, ebeveynler artık sürece her zamankinden daha fazla dahil oluyorlar. Çocuklarının akademik ilerlemesi hakkında gerçek zamanlı içgörüler sunan uygulamalara sahipler, bu araçlar çocuklarının güçlü yönleri ve geliştirilmesi gereken alanları içeriyor. Sanal toplantılar ve artırılmış gerçeklik sunumları, onların çocuklarının neler öğrendiğini deneyimlemelerine olanak tanıyor, veli-öğretmen etkileşimlerini daha ilginç ve veriye dayalı hale getiriyor.
Büyükanne: Bu, benim zamanımda hayal bile edilemeyecek bir katılım seviyesi. Eğitim sürecini iyileştirdiğini düşünüyor musun?
Torun: Evet, öğretmenlerin ve ebeveynlerin çabalarını umuylaştırarak eğitim sürecini iyileştiriyor. Ancak, sürekli iletişim ve anında güncellemeler için beklentileri de artırıyor, bu da yönetilmesi zor olabiliyor. Sağlıklı bir dengeyi korumak için net kurallar ve sınırlar belirlemek zorunda kaldık.
Büyükanne: Ebeveynler bu kadar yakından dahil olurken ve teknoloji derinlemesine entegre edilirken, eğitimin gelecekteki zorluklarını olarak ne görüyorsun. Mesai arkadaşlarınla konuşuyorsunuzdur?
Torun: En büyük zorluklardan biri, insan unsurunun eğitimde merkezi bir yerde kalmasını sağlamak. Tüm teknolojik ilerlemelere rağmen, empati, etik düşünceler ve sosyal etkileşimin önemi küçümsenemez. Ayrıca, öğrencileri giderek daha yetenekli YZ ile birlikte karmaşık ahlaki ve etik ikilemleri yönlendirmeleri gereken bir dünya için hazırlamak zorundayız.
Büyükanne: Tüm bu değişikliklerin ortasında, eğitimin temel değerlerinin korunduğunu duymak rahatlatıcı. Gelecek, iyi ellerde gibi görünüyor. Umarım.
Torun: Kesinlikle, Büyükanne. Sürekli öğreniyor ve uyum sağlıyoruz, ama kapsayıcı ve duyarlı bireyler yetiştirme taahhüdümüz değişmeden devam ediyor. Yolculuk devam ediyor ve bir sonraki adımda bizi nereye götüreceğini görmek için heyecanlıyım.

Değerli Okurlar,

2029 ve 2039 için bu iki senaryonun üretiminin ardından, yapay zekadan bu sefer de senaryolarda geçen önemli boyutları bir tablo halinde karşılaştırmasını istedik. Karşımıza çıkan üretimi aşağıda paylaşıyoruz.