Eğitim Tercihi

Hürriyet Gazetesi Yazarı Ahmet Hakan, imam hatiplerle normal liseler arasındaki farkı kaleme aldı.
Uzun zamandır gözlemliyorum İmam-hatip dendiğinde olaya yabancı tiplerin akıllarına Pakistan’daki yeraltı medreseleri falan geliyor. “Kişi bilmediğinin düşmanıdır” derler. Onun için yazdım bunları.
İmam-hatiplerin normal okullardan bir farkı yoktur.
Bugünlerde “Açıldı/açılacak” diye gürültü koparılan orta kısımlarına bir bakalım:
Normal okullarda hangi dersler varsa, imam-hatiplerin orta kısmında da aynı dersler var.
Tek fark şurada:
Arapça ve Kuran dersleri…
Yani?
Orta kısımlarının açılmasıyla bir şeylerin elden gitmesi falan söz konusu değil.
AYNI DERSLER OKUTULUYOR
İmam-hatiplerin lise kısımları için de aynı şeyler söz konusu…
Normal okullarda hangi dersler okutuluyorsa…
İmam-hatip lisesinde de aynı dersler var.
Tek fark şurada:
Arapça, Kuran, Hadis, Tefsir, Kelam gibi derslere de yer veriliyor.
ONLAR DA HABABAM
İmam-hatip liseleriyle ilgili temel bilgileri sıralayalı:
BİR: Öğretmenler, düz liseye giden öğretmenlerle aynı. Yani ‘sizin fizikçi’ bir süre sonra ‘bizim fizikçi’ olabiliyor. Tıpkı ‘sizin İngilizcecinin’, bir süre sonra ‘bizim İngilizceci’ olabilmesi gibi…
İKİ: Milli Güvenlik dersi imam-hatipte de vardı. Beniz zamanımda Milli Güvenlik dersine gelen asker kişi için kapıda “Dikkaaat” çekilirdi.
ÜÇ: İnkılap tarihi de, imam-hatipte de en önemli dersler arasındadır.
DÖRT: Beden eğitimi dersi, bando takımı, 19 mayıs gösterilerine katılım falan… Hepsi ama hepsi imam-hatipte de vardır.
BEŞ: Herkes kendi sınıfını ‘Hababam sınıfı’ gibi görür ya… İmam-hatiplerde de durum değişmez. İmam-hatipli de kendi sınıflarını biraz öyle görürler.
ALTI: İmam-hatiplerde de görüş ayrılıkları vardır. Milliyetçiler, nurcular, akıncılar, radikaller, ortadan gidenler, aykırılar, liberaller, ehli dünya takılanlar, asiler… Tamam, ‘komünist’ ya da ‘ateist’ yoktur ama sonuçta bin türlü kafa vardır.
YEDİ: Durun bir dakika! Komünist ya da ateist yoktur dedim ama bazen ‘komünist edebiyatçı’ ya da ‘ateist felsefeci’ hocalar düşer imam-hatiplere… Onlarda kalenderlikleriyle öğrencinin gözdesi oluverirler. Böyle örnekler çoktur.
SEKİZ: Bu okullar da normal teftişten geçer. Milli Eğitim Bakanlığı’ndan müfettiş gelir, sınıfa girer, sorular sorar falan… Yani normal okullar hangi denetimden geçiyorsa, bu okullar da o denetimden geçer.
ÖNCE BİL SONRA BİLDİR
“Kişi bilmediğinin düşmanıdır” derler.
Uzun zamandır gözlemliyorum:
İmam-hatip dendiğinde olaya süper yabancı tiplerin akıllarına Türban yetiştiren ‘Pakistan’daki yeraltı medreseleri’ falan geliyor.
Durumu açıklığa kavuşturmak için yazdım bunları.
Çünkü…
Önce bilmek, ardından görüş bildirmek gerekir.
Bilmeden bildirilen görüşse düşmanlığın pekişmesine, inadın artmasına, paranoyanın çoğalmasına yol açar.
FARKI ATMOSFERİNDE
Ama şunu söylemeden de geçemem:
İmam-hatiplerle normal liseler arasında esaslı bir fark vardır.
O fark da yaydıkları atmosferdir.
İmam-hatip liselerinde…
İnceden bir dini hava, inceden bir İslam ahlakı esintisi vardır.
“İlle de imam-hatip… İlle de imam-hatip” diye tutturanlar da aslında bu atmosfere hsata olmaktadırlar.
Yani esas cevaplamamız gereken soru şudur:
Bir memlekette iki farklı atmosfer yayan okul tipinin bulunmasının zararı var mıdır, yok mudur?
Meseleye buradan başlarsak daha faydalı bir tartışma yapmış oluruz.