Aradığınız sayfa bulunamıyor, lütfen kategori listesinden ulaşmayı deneyiniz.
Ev ödevini yaparken sorun yaşayan, eksik ya da unutulmuş ödevlerle okula giden çocuk, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu sorunu yaşıyor olabilir.
Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Hastanesi Psikiyatri Uzmanı Yrd. Doç. Dr. Nüket İşiten, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) sorununun temel özelliklerinin aşırı hareketlilik, dikkat sorunları ve aklına geleni düşünmeden yapma, isteklerini erteleyeme yani dürtüsellik olduğunu belirterek günümüzde tüm dünyada hakkında en çok araştırma yapılan hastalıkların başında geldiğine dikkat çekti.
Ödev yapmakta zorlanırlar, akademik başarıyı gösteremezler
Yrd. Doç. Dr. Nüket İşiten, dikkat eksikliği, aşırı hareketlilik ve dürtüselliğin tek ya da hep birlikte bulunabileceğini belirterek bu sorunlardan her birinin dersi izleme, dinleme, algılama, söylenenleri yerine getirebilmede sorunlar çıkartabilecek durumlar olduğunu söyledi.
İşiten, “Bu nedenle var olan potansiyelinin karşılığı olan akademik başarıyı gösteremez. Ödevleri yapmakta sorunlar yaşanır. Eksik veya unutulmuş olarak ödevler getirilir. Hatta hiç getirilmeyebilir” diyerek anne ve babalara uyarıda bulundu.
Arkadaş ilişkilerinde sorun yaşıyorsa
Ailelere müdahalede geç kalınmaması uyarısında bulunan Yrd. Doç. Dr. İşiten, şunları söyledi:
“Çocuk psikiyatrisinde temel kural, günlük yaşam ve işlevsellikte bozulma ve sorunun yaşanmasıdır. Yaşam ve işlevsellikte bozulma derken; beklenen akademik performansı yakalayamıyor olması, arkadaş ilişkilerinde sıkıntıların yaşanması, evde anne-baba ile ödev/ders gibi konularda, kurallara uymama gibi alanlarda çatışmaların yaşanması, sorumlulukların yerine getirilmemesi, geç uyuma- az uyuma-, uykunun kalitesinin iyi olmaması vb. sorunların olması müdahale gereken durumlardır.”
İlaçlı ve ilaçsız tedavi yöntemleri oduğunu belirten Yrd. Doç. Dr. İşiten, “Hiç ilaç verilmeden sadece aile ile çalışılarak ya da sadece çocuğa yönelik zaman yönetimi dikkat eğitimleri uygulanarak da takip edilebilir. Veya günlük yaşamdaki sorun alanlara göre ilaç seçimi yapılır. Tek tip ilaç verilebildiği gibi örneğin sadece dikkat eksikliği ilacı ya da sadece hareketlilikte dur-düşün sonra yap ilaçları vb. birden fazla ilacın aynı anda kullanılmasını gerektiren durumlar da olabilir. Okulda da düzenlemeler yapmak ve danışmanlık vermek gerekebilir” uyarısında bulundu.
Dikkat eksikliğinin belirtileri
Yrd. Doç. Dr. Nüket İşiten, dikkat eksikliğinin belirtilerini şöyle sıraladı:
- Çoğu zaman dikkatini ayrıntılara verememe sorunu yaşar, okul ödevlerinde dikkatsizce hatalar yapar.
- Çoğu zaman üzerine aldığı görevlerde ya da oynadığı etkinliklerde dikkati dağılır.
- Doğrudan kendisine konuşulduğunda çoğu zaman dinlemiyormuş gibi görünür.
- Çoğu zaman verilen konuları izlemez ve verilen ödevleri, ufak tefek işleri tamamlayamaz.
- Çoğu zaman üzerine aldığı görevleri ve etkinlikleri düzenlemekte zorluk çeker.
- Çoğu zaman zihinsel çabayı gerektiren görevlerden kaçınır, bunları sevmez ya da bu türlü işlerde yer almaya karşı isteksizdir.
- Çoğu zaman üzerine aldığı görevler ya da etkinlikler için gerekli olan şeyleri kaybeder.
- Çoğu zaman dikkati dış uyarılarla kolaylıkla dağılır. Bu belirti de önemli bir dikkat problemidir.
- Günlük etkinliklerde çoğu zaman unutkandır.
- Öğrenme güçlüğünün eşlik ettiği hiperaktif çocuklarda çabuk unutma daha sık olur.
Hiperaktivitenin belirtileri
- Çoğu zaman elleri ayakları kıpır kıpırdır ya da oturduğu yerde kıpırdanıp durur.
- Çoğu zaman sınıfta ya da oturması beklenen diğer durumlarda oturduğu yerden kalkar.
- Çoğu zaman uygunsuz olan durumlarda koşuşturup durur ya da tırmanır.
Dürtüsellik veya iç tepkisellik belirtileri
- Çoğu zaman sorulan sorular daha tamamlanmadan cevabını yapıştırır.
- Dürtüsellik, öfkeyi kontrol etme zorluğu ve çabuk sinirlenmeyi de arttırır.
- Çocuğun zaman sırasını bekleme güçlüğü vardır.
- Çoğu zaman başkalarının sözünü keser ya da yaptıklarının arasına girer.
Üst Kategori: ROOT Kategori: Rehberlik Haberleri
Ev ödevini yaparken sorun yaşayan, eksik ya da unutulmuş ödevlerle okula giden çocuk, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu sorunu yaşıyor olabilir.
Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Hastanesi Psikiyatri Uzmanı Yrd. Doç. Dr. Nüket İşiten, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) sorununun temel özelliklerinin aşırı hareketlilik, dikkat sorunları ve aklına geleni düşünmeden yapma, isteklerini erteleyeme yani dürtüsellik olduğunu belirterek günümüzde tüm dünyada hakkında en çok araştırma yapılan hastalıkların başında geldiğine dikkat çekti.
Ödev yapmakta zorlanırlar, akademik başarıyı gösteremezler
Yrd. Doç. Dr. Nüket İşiten, dikkat eksikliği, aşırı hareketlilik ve dürtüselliğin tek ya da hep birlikte bulunabileceğini belirterek bu sorunlardan her birinin dersi izleme, dinleme, algılama, söylenenleri yerine getirebilmede sorunlar çıkartabilecek durumlar olduğunu söyledi.
İşiten, “Bu nedenle var olan potansiyelinin karşılığı olan akademik başarıyı gösteremez. Ödevleri yapmakta sorunlar yaşanır. Eksik veya unutulmuş olarak ödevler getirilir. Hatta hiç getirilmeyebilir” diyerek anne ve babalara uyarıda bulundu.
Arkadaş ilişkilerinde sorun yaşıyorsa
Ailelere müdahalede geç kalınmaması uyarısında bulunan Yrd. Doç. Dr. İşiten, şunları söyledi:
“Çocuk psikiyatrisinde temel kural, günlük yaşam ve işlevsellikte bozulma ve sorunun yaşanmasıdır. Yaşam ve işlevsellikte bozulma derken; beklenen akademik performansı yakalayamıyor olması, arkadaş ilişkilerinde sıkıntıların yaşanması, evde anne-baba ile ödev/ders gibi konularda, kurallara uymama gibi alanlarda çatışmaların yaşanması, sorumlulukların yerine getirilmemesi, geç uyuma- az uyuma-, uykunun kalitesinin iyi olmaması vb. sorunların olması müdahale gereken durumlardır.”
İlaçlı ve ilaçsız tedavi yöntemleri oduğunu belirten Yrd. Doç. Dr. İşiten, “Hiç ilaç verilmeden sadece aile ile çalışılarak ya da sadece çocuğa yönelik zaman yönetimi dikkat eğitimleri uygulanarak da takip edilebilir. Veya günlük yaşamdaki sorun alanlara göre ilaç seçimi yapılır. Tek tip ilaç verilebildiği gibi örneğin sadece dikkat eksikliği ilacı ya da sadece hareketlilikte dur-düşün sonra yap ilaçları vb. birden fazla ilacın aynı anda kullanılmasını gerektiren durumlar da olabilir. Okulda da düzenlemeler yapmak ve danışmanlık vermek gerekebilir” uyarısında bulundu.
Dikkat eksikliğinin belirtileri
Yrd. Doç. Dr. Nüket İşiten, dikkat eksikliğinin belirtilerini şöyle sıraladı:
- Çoğu zaman dikkatini ayrıntılara verememe sorunu yaşar, okul ödevlerinde dikkatsizce hatalar yapar.
- Çoğu zaman üzerine aldığı görevlerde ya da oynadığı etkinliklerde dikkati dağılır.
- Doğrudan kendisine konuşulduğunda çoğu zaman dinlemiyormuş gibi görünür.
- Çoğu zaman verilen konuları izlemez ve verilen ödevleri, ufak tefek işleri tamamlayamaz.
- Çoğu zaman üzerine aldığı görevleri ve etkinlikleri düzenlemekte zorluk çeker.
- Çoğu zaman zihinsel çabayı gerektiren görevlerden kaçınır, bunları sevmez ya da bu türlü işlerde yer almaya karşı isteksizdir.
- Çoğu zaman üzerine aldığı görevler ya da etkinlikler için gerekli olan şeyleri kaybeder.
- Çoğu zaman dikkati dış uyarılarla kolaylıkla dağılır. Bu belirti de önemli bir dikkat problemidir.
- Günlük etkinliklerde çoğu zaman unutkandır.
- Öğrenme güçlüğünün eşlik ettiği hiperaktif çocuklarda çabuk unutma daha sık olur.
Hiperaktivitenin belirtileri
- Çoğu zaman elleri ayakları kıpır kıpırdır ya da oturduğu yerde kıpırdanıp durur.
- Çoğu zaman sınıfta ya da oturması beklenen diğer durumlarda oturduğu yerden kalkar.
- Çoğu zaman uygunsuz olan durumlarda koşuşturup durur ya da tırmanır.
Dürtüsellik veya iç tepkisellik belirtileri
- Çoğu zaman sorulan sorular daha tamamlanmadan cevabını yapıştırır.
- Dürtüsellik, öfkeyi kontrol etme zorluğu ve çabuk sinirlenmeyi de arttırır.
- Çocuğun zaman sırasını bekleme güçlüğü vardır.
- Çoğu zaman başkalarının sözünü keser ya da yaptıklarının arasına girer.
Son Güncelleme: Çarşamba, 18 Kasım 2015 14:06
Gösterim: 2563
Büyükler kadar çocukların da hayatına giren teknoloji, onları gerçek dünyadan koparırken; fiziksel gelişimlerine, ruh ve beden sağlığına da önemli ölçüde zarar veriyor. Hayatımızdan çıkması neredeyse imkansız olan teknolojinin zararlarını en aza indirmek için uzmanlar bu konuda neler yapılması gerektiğini anlatıyor.
Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Nöropsikiyatri Hastanesi AMATEM Uzmanı Yrd. Doç. Dr. Onur Noyan, teknoloji bağımlılığının günümüzde yetişkinler kadar çocukları da etkilediğine dikkat çekiyor.
Teknolojiyi hayatımızdan tamamen çıkarmanın mümkün olmadığını belirten Yrd. Doç. Dr. Noyan, alınacak bazı önlemlerle bu etkilerin en aza indirilebileceğini söyledi. Noyan, teknolojik bağımlılıkla mücadelede ebeveynlerin yapması gerekenleri şöyle sıraladı:
İletişim kurun
“Koşullu mesajlar vermeden çocuklarınıza saygı ve sevgi gösterin. Çocuklarınızla aile, akraba ve arkadaş ziyaretlerine gidin. Ziyaretlere giderken teknolojik cihazları yanınızda götürmeyin.
Kaliteli zaman geçirin
Küçük çocuklarla parklara ve spor merkezlerine, gençlerle sinema, tiyatroya ve maçlara gidilebilir. Birlikte kitap, gazete ve dergi okuma saatleri planlayın.
Oyun oynayın
Çocuklarla birlikte halıda, yerde ya da masada karşılıklı ya da eşli oyunlar oynayın.
İyi model olun
Ebeveynler diğer aile üyelerine davranışlarıyla örnek olmalıdır. Evde bilgisayar üzerinden yapacağınız işleri ve teknolojiyi “çok acil” bir durum varsa bile belirli zaman aralıklarında ya da kısa süreli kullanmaya özen gösterin.
Sorumluluk verin
Çocuklarınıza yaşına uygun, ev içerisinde yapabileceği sorumluluklar verin.
Sınır koyun
7 yaşından önce çocuklarınızı bilgisayar, laptop, i-Pad ve akıllı telefon ile tanıştırmayın. 7 yaşından sonra ise günde 1 saat olacak şekilde sizin eşliğinizde eğitsel oyunlar ile zaman geçirmesini sağlayın.
Takip edin
Çocuğunuzun güvenli internet bağlantısı kullanmasını sağlayın, arkadaşlarını tanıyın ve internet kullanımını takip edin.”
Teknolojideki gelişmelerin hayatı kolaylaştırırken bilinçsiz kullanımın çeşitli sorunları da beraberinde getirdiğini belirten Yrd. Doç. Dr. Noyan, internet kullanımı ile ilgili yapılan uluslararası bir çalışmada, Türkiye’de günlük 26 milyon kişinin internete girdiğini ve bu kullanıcıların internette ortalama olarak 280 dakika geçirdiklerini söyledi.
Üst Kategori: ROOT Kategori: Rehberlik Haberleri
Büyükler kadar çocukların da hayatına giren teknoloji, onları gerçek dünyadan koparırken; fiziksel gelişimlerine, ruh ve beden sağlığına da önemli ölçüde zarar veriyor. Hayatımızdan çıkması neredeyse imkansız olan teknolojinin zararlarını en aza indirmek için uzmanlar bu konuda neler yapılması gerektiğini anlatıyor.
Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Nöropsikiyatri Hastanesi AMATEM Uzmanı Yrd. Doç. Dr. Onur Noyan, teknoloji bağımlılığının günümüzde yetişkinler kadar çocukları da etkilediğine dikkat çekiyor.
Teknolojiyi hayatımızdan tamamen çıkarmanın mümkün olmadığını belirten Yrd. Doç. Dr. Noyan, alınacak bazı önlemlerle bu etkilerin en aza indirilebileceğini söyledi. Noyan, teknolojik bağımlılıkla mücadelede ebeveynlerin yapması gerekenleri şöyle sıraladı:
İletişim kurun
“Koşullu mesajlar vermeden çocuklarınıza saygı ve sevgi gösterin. Çocuklarınızla aile, akraba ve arkadaş ziyaretlerine gidin. Ziyaretlere giderken teknolojik cihazları yanınızda götürmeyin.
Kaliteli zaman geçirin
Küçük çocuklarla parklara ve spor merkezlerine, gençlerle sinema, tiyatroya ve maçlara gidilebilir. Birlikte kitap, gazete ve dergi okuma saatleri planlayın.
Oyun oynayın
Çocuklarla birlikte halıda, yerde ya da masada karşılıklı ya da eşli oyunlar oynayın.
İyi model olun
Ebeveynler diğer aile üyelerine davranışlarıyla örnek olmalıdır. Evde bilgisayar üzerinden yapacağınız işleri ve teknolojiyi “çok acil” bir durum varsa bile belirli zaman aralıklarında ya da kısa süreli kullanmaya özen gösterin.
Sorumluluk verin
Çocuklarınıza yaşına uygun, ev içerisinde yapabileceği sorumluluklar verin.
Sınır koyun
7 yaşından önce çocuklarınızı bilgisayar, laptop, i-Pad ve akıllı telefon ile tanıştırmayın. 7 yaşından sonra ise günde 1 saat olacak şekilde sizin eşliğinizde eğitsel oyunlar ile zaman geçirmesini sağlayın.
Takip edin
Çocuğunuzun güvenli internet bağlantısı kullanmasını sağlayın, arkadaşlarını tanıyın ve internet kullanımını takip edin.”
Teknolojideki gelişmelerin hayatı kolaylaştırırken bilinçsiz kullanımın çeşitli sorunları da beraberinde getirdiğini belirten Yrd. Doç. Dr. Noyan, internet kullanımı ile ilgili yapılan uluslararası bir çalışmada, Türkiye’de günlük 26 milyon kişinin internete girdiğini ve bu kullanıcıların internette ortalama olarak 280 dakika geçirdiklerini söyledi.
Son Güncelleme: Salı, 17 Kasım 2015 15:10
Gösterim: 1361
Uzman Hipnoterapist & Psikolog Gani Eser ilkokula başlayan çocukların okuma ve yazmayı öğrenme süreçlerinde zorluk çekip, motivasyon sorunu yaşayan 1. sınıf çocuklarına velilerinin nasıl yardımcı olacağını çok basit yollarla açıkladı.
İlkokul birinci sınıfın hepimizin yaşamında özel bir yeri vardır. O güne kadar anlamsız birer sembol olarak gördüğümüz harflerin, sözcüklerin şifresini çözdüğümüz bir yolculuktur okuma yazma serüveni.
Küçük bedenleriyle yeni bir sosyal çevreye uyum sağlamaya çalışan çocuklar o güne kadar esnek kurallarla ve yüksek toleransla yaşamaya alışmışken katı kuralların olduğu dünyaya adım attıklarında bocalayabilirler.
Günümüzde sınıf öğretmenleri ilkokulun ilk haftasını bir geçiş süreci olarak görmeye ve çocukların okula alışabilmeleri için oyunlarla desteklemeye başladılar. Bu çok önemli bir gelişme. Aileden ayrılan çocuk öğretmeninde anne-baba şefkatini hissettiği zaman okulu da bir yuva olarak benimseyebilir. Tersine bir tutum hem çocuğun demoralize olmasına hem de öğretmenin daha fazla çabalamak zorunda kalmasına yol açacaktır.
Küçük elleriyle çizgileri, yuvarlakları yaparken ince motor gelişimleri birbirinden farklı seviyede olan çocukların aynı performansı göstermelerini beklemek nafile bir çabadır. 66 haftalık iken okula başlayan çocuk ile 67 haftalık çocuk arasında bile gelişim yönünden önemli bir fark vardır. Hal böyleyken farklı eğitim ve kültür seviyelerindeki ailelerden gelen çocuklar arasında gelişim farklılığı olması çok doğaldır.
Çocukların genel olarak konsantrasyon süresi yaşlarının iki katını geçmez. Yani 6 yaşındaki bir çocuğun odaklanma süresi maksimum 12 dakikadır. Öğretmenlerimiz bu konuda bilinçliler ancak ebeveynler bilgilendirilmezlerse boşuna bir çaba içinde olurlar.
Çocuk evde ödevini yaparken yanında olan anne ya da baba bir an önce bitmesi için çocuktan daha sabırsız davranabiliyorlar. Odaklanma sürelerinin yanında ince motor gelişimlerini de dikkate almayan ebeveynlerin hem hayal kırıklığı yaşamaları hem de çocuğun öğrenme isteğini baltalamaları kuvvetle muhtemeldir.
İki farklı motivasyon türü vardır. Ya acıdan kaçarız ya hazza yaklaşırız. Çocuklarda bu durum daha belirgindir. Kimi çocuk ödevini yapmazsa başına gelecek olumsuzluklar hatırlatıldığında motive olur, kimi çocuksa ödevini yaptığında alacağı ‘aferin’i düşünerek.
Bu yıl okula başlayan oğlumun ödevlerini yapma sürecinde karşılaştıklarımın da ışığında ebeveynlere tavsiyelerim;
Ödevini yapmaya bir türlü başlayamayan çocuğa herhangi bir şeye tam olarak yoğunlaştığı anda (örneğin çok sevdiği bir çizgi filmi izlerken) adıyla seslenin. Sizi duymadığından eminseniz “beş dakika sonra ödevini yapmak için derin bir istek duyacaksın” deyip yanından ayrılın. Trans halindeki çocuğunuz sizi duymasa da bilinçaltı bu iletiyi alacak ve beş dakika sonra ödevini yapmaya başlayacaktır.
Ders materyallerini birlikte hazırlayın. Ödevini bu kalemle mi yapmayı seviyorsun, yoksa diğeriyle mi?” diye sorarak işe başlayın.
Çocuğunuzun yaşına göre odaklanma süresini hesaplayınız. Bu süreyi geçtiğinizde dikkatinin dağılacağını bilerek kısa süreli molalar veriniz. Mola süreleri odaklanma süresinden uzun olmamalıdır.
Ödevini yapmayan, dersini çalışmayan çocuğunuza önce “yarın diğer arkadaşların ödevlerini yapıp okula gidecekler. Öğretmenin senin ödevini yapmadığını görecek. Arkadaşlarına “aferin derken kendini nasıl hissedeceksin?” diye sorun. Eğer tepkisiz kalıyorsa bir süre sonra “ödevini yaptığın zaman gece ne kadar huzurlu uyuyorsun değil mi? Öğretmenin sana aferin dediğinde nasıl hissediyorsun?” diye soruyu değiştirin.
Sevginizi her zaman hissettirin. Hatalarını görmezden gelin ve olumlu olan her davranış ve tutumunda övgünüzü esirgemeyin.
Üst Kategori: ROOT Kategori: Rehberlik Haberleri
Uzman Hipnoterapist & Psikolog Gani Eser ilkokula başlayan çocukların okuma ve yazmayı öğrenme süreçlerinde zorluk çekip, motivasyon sorunu yaşayan 1. sınıf çocuklarına velilerinin nasıl yardımcı olacağını çok basit yollarla açıkladı.
İlkokul birinci sınıfın hepimizin yaşamında özel bir yeri vardır. O güne kadar anlamsız birer sembol olarak gördüğümüz harflerin, sözcüklerin şifresini çözdüğümüz bir yolculuktur okuma yazma serüveni.
Küçük bedenleriyle yeni bir sosyal çevreye uyum sağlamaya çalışan çocuklar o güne kadar esnek kurallarla ve yüksek toleransla yaşamaya alışmışken katı kuralların olduğu dünyaya adım attıklarında bocalayabilirler.
Günümüzde sınıf öğretmenleri ilkokulun ilk haftasını bir geçiş süreci olarak görmeye ve çocukların okula alışabilmeleri için oyunlarla desteklemeye başladılar. Bu çok önemli bir gelişme. Aileden ayrılan çocuk öğretmeninde anne-baba şefkatini hissettiği zaman okulu da bir yuva olarak benimseyebilir. Tersine bir tutum hem çocuğun demoralize olmasına hem de öğretmenin daha fazla çabalamak zorunda kalmasına yol açacaktır.
Küçük elleriyle çizgileri, yuvarlakları yaparken ince motor gelişimleri birbirinden farklı seviyede olan çocukların aynı performansı göstermelerini beklemek nafile bir çabadır. 66 haftalık iken okula başlayan çocuk ile 67 haftalık çocuk arasında bile gelişim yönünden önemli bir fark vardır. Hal böyleyken farklı eğitim ve kültür seviyelerindeki ailelerden gelen çocuklar arasında gelişim farklılığı olması çok doğaldır.
Çocukların genel olarak konsantrasyon süresi yaşlarının iki katını geçmez. Yani 6 yaşındaki bir çocuğun odaklanma süresi maksimum 12 dakikadır. Öğretmenlerimiz bu konuda bilinçliler ancak ebeveynler bilgilendirilmezlerse boşuna bir çaba içinde olurlar.
Çocuk evde ödevini yaparken yanında olan anne ya da baba bir an önce bitmesi için çocuktan daha sabırsız davranabiliyorlar. Odaklanma sürelerinin yanında ince motor gelişimlerini de dikkate almayan ebeveynlerin hem hayal kırıklığı yaşamaları hem de çocuğun öğrenme isteğini baltalamaları kuvvetle muhtemeldir.
İki farklı motivasyon türü vardır. Ya acıdan kaçarız ya hazza yaklaşırız. Çocuklarda bu durum daha belirgindir. Kimi çocuk ödevini yapmazsa başına gelecek olumsuzluklar hatırlatıldığında motive olur, kimi çocuksa ödevini yaptığında alacağı ‘aferin’i düşünerek.
Bu yıl okula başlayan oğlumun ödevlerini yapma sürecinde karşılaştıklarımın da ışığında ebeveynlere tavsiyelerim;
Ödevini yapmaya bir türlü başlayamayan çocuğa herhangi bir şeye tam olarak yoğunlaştığı anda (örneğin çok sevdiği bir çizgi filmi izlerken) adıyla seslenin. Sizi duymadığından eminseniz “beş dakika sonra ödevini yapmak için derin bir istek duyacaksın” deyip yanından ayrılın. Trans halindeki çocuğunuz sizi duymasa da bilinçaltı bu iletiyi alacak ve beş dakika sonra ödevini yapmaya başlayacaktır.
Ders materyallerini birlikte hazırlayın. Ödevini bu kalemle mi yapmayı seviyorsun, yoksa diğeriyle mi?” diye sorarak işe başlayın.
Çocuğunuzun yaşına göre odaklanma süresini hesaplayınız. Bu süreyi geçtiğinizde dikkatinin dağılacağını bilerek kısa süreli molalar veriniz. Mola süreleri odaklanma süresinden uzun olmamalıdır.
Ödevini yapmayan, dersini çalışmayan çocuğunuza önce “yarın diğer arkadaşların ödevlerini yapıp okula gidecekler. Öğretmenin senin ödevini yapmadığını görecek. Arkadaşlarına “aferin derken kendini nasıl hissedeceksin?” diye sorun. Eğer tepkisiz kalıyorsa bir süre sonra “ödevini yaptığın zaman gece ne kadar huzurlu uyuyorsun değil mi? Öğretmenin sana aferin dediğinde nasıl hissediyorsun?” diye soruyu değiştirin.
Sevginizi her zaman hissettirin. Hatalarını görmezden gelin ve olumlu olan her davranış ve tutumunda övgünüzü esirgemeyin.
Son Güncelleme: Cuma, 13 Kasım 2015 16:59
Gösterim: 2061
Öncelikle hazırlanan program objektif temellere oturmalıdır. Program, ideal bir öğrenciye göre değil sizin yapınıza göre şekillendirilmelidir. Herkes nabzına göre şerbetten istifade etmelidir. O nedenle ders çalışma programı hazırlanırken geçmişte nelerin yapıldığından hareket ederek, uygulanabilir bir programla işe başlanmalı. Önemli olan az da olsa istikrarlı ve düzenli bir çalışma grafiği çizmektir.
Çoğu öğrenci, büyük bir çalışma iştahıyla hareket ettiği için ilk çalışma programını hazırlarken ne yazık ki gerçeklerden uzak davranabiliyor. Özellikle kişisel gelişim balonuyla çokça haşir neşir olan, amiyane tabirle anlık gaz almaya müsait ancak istikrar noktasında sıkıntılar yaşayan öğrenciler ilk başta ‘çok çalışmalıyım, bu enerji ve isteği taşıyorum’ düşüncesiyle -geçmişte günde 1-2 saat dersi nadiren çalışmış- günlük 5-6 saati bulan bir çalışma programı oluşturuyor.
Öğrenci bu programı birkaç gün kendini zorlayarak uygulasa bile, belli bir süre sonra program deliniyor ve bir noktadan sonra artık dikiş tutmaz hale geliyor. Devamlı olarak hazırladığı programı uygulayamayan öğrencide bir süre sonra “Başarılı olamayacağım!” düşüncesi yerleşecek, kendine güven duygusu azalacaktır.
O nedenle ders çalışma programı hazırlanırken geçmişte nelerin yapıldığından hareket ederek, uygulanabilir bir programla işe başlanmalı. Önemli olan az da olsa istikrarlı ve düzenli bir çalışma grafiği çizmektir. Az olandan başlayıp hazmede hazmede çalışma saatini istenilen kıvama çıkarmak amaçlanmalıdır. 2 saatten başlayın, ama uygulayın ve sürdürün. 2-3 hafta sonra 2,5 saate çıkardığınızda bünyenizin buna olumsuz tepki vermediğini göreceksiniz.
Saat Saat Plan Oluşturmak Yerine Günlük Hedefler Belirleyin
Çoğu öğrenci her bir günü saat saat bölerek kendine haftalık program hazırlıyor. Bu programlarda günler saat saat bölünür. Öğrencinin eve geliş saati, yatış saati, hangi derse kaçta çalışmaya başlayacağı ve kaç saat çalışacağı bellidir.
Uygulanması en zor olan ve en kolay terk edilen çalışma planı bu tür olanlardır. Bu tür programları disiplinli, çalışma alışkanlığı yerleşmiş olan öğrenciler uygulayabilir. Bu özelliklere sahip öğrencilerin çok çok az olduğu şüphe götürmez bir gerçektir. Bu tür program hazırlayan öğrencilerin genel özelliği, ders çalışmayı değil program hazırlamayı bir alışkanlık haline getirmeleridir.
Bir Rehberlik Uzmanı olarak tavsiyem, günlük kaç saat çalışılacağı ve hangi derslere hangi gün çalışılacağı esasına dayalı bir program oluşturmanızdır. Diyelim ki Pazartesi günü toplam altı saatte Matematik, Türkçe ve Geometri derslerini çalışacaksınız. Bu dersleri, kendinizin belirlediği ve verim alabileceğiniz saatlerde çalışabilirsiniz. Böyle bir program hazırladığınızda daha esnek hareket etme imkânına kavuşursunuz. Programda yaşanacak aksamalar, saat saat bölünerek oluşturulmuş programlara göre daha az olacaktır.
Renkli Kağıtlara Not Almakla Zamanını Harcayan Öğrenciler Var
Ders çalışmadan ziyade ders çalışma programı hazırlama işine kendini kaptırmış olan bir kısım öğrencilerin en fazla harcadığı şey zaman ve renkli renkli kâğıtlardır! Hayalî, öğrencinin çalışma alışkanlıklarıyla uyuşmayan, saat saat hazırlanmış çalışma programlarının beklenen akıbeti 3-5 gün uygulandıktan sonra çöp kutusunun en karanlık noktalarına atılmaktır. Zaten günün yoğunluğu içinde beklenmedik birçok şey çalışma disiplinimize kastediyor. Ya bir arkadaş ya bir televizyon dizisi ya bir akraba ya da komşu ziyareti ya moralsizlik ya da çalışma isteğinin ve gücünün olmaması aksaklıklara, teklemelere neden oluyor. Bir gün, iki gün aksayınca öğrenci için hazırladığı çalışma programı uygulanamayan bir programa dönüşüyor.
Belli Periyotlarda Programda Düzenleme Yapmalısınız
Bir de programın realize edilmesi ve denetlenmesi meselesi var. Hazırlanan program bir hafta kadar denendikten sonra aksaklıklar ortaya çıkacaktır. Bu aksaklıklar göz önünde tutularak program yeniden düzenlenmelidir. Programı uygulamada iç disiplini sağlayamıyorsanız, sizi denetleyip yönlendirecek bir danışmanın gözetiminde olmanız önemlidir.
Son not: Ders çalışma programı sihirli bir değnek değildir. Bütün ümitlerinizi bu programa bağlamayın. Çalışma iradesi olmadan, istikrar olmadan isterseniz en mükemmel programı hazırlayın yine de sonuç alamazsınız.
Hakan Baykal
Zambak Yayınları Rehberlik Uzmanı
Üst Kategori: ROOT Kategori: Rehberlik Haberleri
Öncelikle hazırlanan program objektif temellere oturmalıdır. Program, ideal bir öğrenciye göre değil sizin yapınıza göre şekillendirilmelidir. Herkes nabzına göre şerbetten istifade etmelidir. O nedenle ders çalışma programı hazırlanırken geçmişte nelerin yapıldığından hareket ederek, uygulanabilir bir programla işe başlanmalı. Önemli olan az da olsa istikrarlı ve düzenli bir çalışma grafiği çizmektir.
Çoğu öğrenci, büyük bir çalışma iştahıyla hareket ettiği için ilk çalışma programını hazırlarken ne yazık ki gerçeklerden uzak davranabiliyor. Özellikle kişisel gelişim balonuyla çokça haşir neşir olan, amiyane tabirle anlık gaz almaya müsait ancak istikrar noktasında sıkıntılar yaşayan öğrenciler ilk başta ‘çok çalışmalıyım, bu enerji ve isteği taşıyorum’ düşüncesiyle -geçmişte günde 1-2 saat dersi nadiren çalışmış- günlük 5-6 saati bulan bir çalışma programı oluşturuyor.
Öğrenci bu programı birkaç gün kendini zorlayarak uygulasa bile, belli bir süre sonra program deliniyor ve bir noktadan sonra artık dikiş tutmaz hale geliyor. Devamlı olarak hazırladığı programı uygulayamayan öğrencide bir süre sonra “Başarılı olamayacağım!” düşüncesi yerleşecek, kendine güven duygusu azalacaktır.
O nedenle ders çalışma programı hazırlanırken geçmişte nelerin yapıldığından hareket ederek, uygulanabilir bir programla işe başlanmalı. Önemli olan az da olsa istikrarlı ve düzenli bir çalışma grafiği çizmektir. Az olandan başlayıp hazmede hazmede çalışma saatini istenilen kıvama çıkarmak amaçlanmalıdır. 2 saatten başlayın, ama uygulayın ve sürdürün. 2-3 hafta sonra 2,5 saate çıkardığınızda bünyenizin buna olumsuz tepki vermediğini göreceksiniz.
Saat Saat Plan Oluşturmak Yerine Günlük Hedefler Belirleyin
Çoğu öğrenci her bir günü saat saat bölerek kendine haftalık program hazırlıyor. Bu programlarda günler saat saat bölünür. Öğrencinin eve geliş saati, yatış saati, hangi derse kaçta çalışmaya başlayacağı ve kaç saat çalışacağı bellidir.
Uygulanması en zor olan ve en kolay terk edilen çalışma planı bu tür olanlardır. Bu tür programları disiplinli, çalışma alışkanlığı yerleşmiş olan öğrenciler uygulayabilir. Bu özelliklere sahip öğrencilerin çok çok az olduğu şüphe götürmez bir gerçektir. Bu tür program hazırlayan öğrencilerin genel özelliği, ders çalışmayı değil program hazırlamayı bir alışkanlık haline getirmeleridir.
Bir Rehberlik Uzmanı olarak tavsiyem, günlük kaç saat çalışılacağı ve hangi derslere hangi gün çalışılacağı esasına dayalı bir program oluşturmanızdır. Diyelim ki Pazartesi günü toplam altı saatte Matematik, Türkçe ve Geometri derslerini çalışacaksınız. Bu dersleri, kendinizin belirlediği ve verim alabileceğiniz saatlerde çalışabilirsiniz. Böyle bir program hazırladığınızda daha esnek hareket etme imkânına kavuşursunuz. Programda yaşanacak aksamalar, saat saat bölünerek oluşturulmuş programlara göre daha az olacaktır.
Renkli Kağıtlara Not Almakla Zamanını Harcayan Öğrenciler Var
Ders çalışmadan ziyade ders çalışma programı hazırlama işine kendini kaptırmış olan bir kısım öğrencilerin en fazla harcadığı şey zaman ve renkli renkli kâğıtlardır! Hayalî, öğrencinin çalışma alışkanlıklarıyla uyuşmayan, saat saat hazırlanmış çalışma programlarının beklenen akıbeti 3-5 gün uygulandıktan sonra çöp kutusunun en karanlık noktalarına atılmaktır. Zaten günün yoğunluğu içinde beklenmedik birçok şey çalışma disiplinimize kastediyor. Ya bir arkadaş ya bir televizyon dizisi ya bir akraba ya da komşu ziyareti ya moralsizlik ya da çalışma isteğinin ve gücünün olmaması aksaklıklara, teklemelere neden oluyor. Bir gün, iki gün aksayınca öğrenci için hazırladığı çalışma programı uygulanamayan bir programa dönüşüyor.
Belli Periyotlarda Programda Düzenleme Yapmalısınız
Bir de programın realize edilmesi ve denetlenmesi meselesi var. Hazırlanan program bir hafta kadar denendikten sonra aksaklıklar ortaya çıkacaktır. Bu aksaklıklar göz önünde tutularak program yeniden düzenlenmelidir. Programı uygulamada iç disiplini sağlayamıyorsanız, sizi denetleyip yönlendirecek bir danışmanın gözetiminde olmanız önemlidir.
Son not: Ders çalışma programı sihirli bir değnek değildir. Bütün ümitlerinizi bu programa bağlamayın. Çalışma iradesi olmadan, istikrar olmadan isterseniz en mükemmel programı hazırlayın yine de sonuç alamazsınız.
Hakan Baykal
Zambak Yayınları Rehberlik Uzmanı
Son Güncelleme: Salı, 17 Kasım 2015 14:04
Gösterim: 3438
TEOG sınavlarına sayılı günler kala öğrencilerden çok velilerin heyecanı artıyor. Eğitim Uzmanı Hatice Yılmaz, velilerin sınava girecek çocuklarının çalışmalarını nasıl desteklemeleri gerektiğini ve bu çalışmaları nasıl doğru denetleyebileceklerini anlattı.
25-26 Kasım tarihlerinde yapılacak birinci TEOG sınavlarına sayılı günler kala öğrencilerden çok velilerin heyecanı artıyor. Velilere düşen görevin bu heyecanı kontrol altına alarak çocuklarının çalışmalarını desteklemek ve denetlemek olduğunu belirten Oğuzkaan Koleji Yönetim Kurulu Üyesi ve Eğitim Uzmanı Hatice Yılmaz, “Sınavlar yaklaştıkça öğrencilerin değil, velilerin heyecanı artar. Sınav günü geldiğinde ise velinin heyecanı en üst düzeye çıktığından ister istemez öğrenci de heyecanlanır. Hele de çocuk okul binasına girdiğinde velilerin sınava verdiği tepkiler enteresan görüntüler oluşturur. Kiminin dudakları kıpır kıpır dua okur, kimin gözleri dolu dolu olur, kimi de sınıfa girmiş sırasına oturmuş çocuğunu görmek için çeşitli bahaneler üretir. Sanki sınav sonucu sürprizmiş veya sınav sonucu her şeymiş gibi. Çocukların gelecekteki yaşam kalitesi, öğrencilik yıllarında aldıkları eğitimin kalitesine bağlı olduğu bilinen bir gerçek olduğundan velilerin heyecanını anlamak mümkün. Ancak çocuğunun okulu, öğretmenleri ile düzenli ve onun evde yaptığı çalışmaları, sınavlarda aldığı sonuçları yakından izleyen veli için çocuğunun sınav sonucu sürpriz olmayacaktır” dedi.
Yılmaz, velilerin sınava girecek çocuklarının çalışmalarını nasıl desteklemeleri gerektiğini ve bu çalışmaları nasıl doğru denetleyebileceklerini de anlattı:
Çocuğunuzun Çalışmalarını Desteklemek İçin;
- Ona evde ders çalışabileceği bağımsız bir oda veya sabit bir yer belirleyiniz.
- Günlük yaşam programınızı öğrencinizin sınava hazırlandığını dikkate alarak düzenleyiniz.
- Öğrencinizin haftalık çalışma programı oluşturmasını isteyiniz ve çalışmalarını denetlemek için programın bir örneğini de siz alınız.
- Çocuğunuzun çalışmasına saygı gösteriniz.
- Dersleri rahatlıkla algılayabilmesi için belirli saatte uyuması gerekir. Düzenli uyumasını sağlayınız.
- Beslenmesine dikkat ediniz, düzenli beslenmesini sağlayınız.
- Çalışmaya başlayabilmesi için destekleyiniz, televizyonun veya müziğin sesini kısınız.
- Çalışmaya başlama konusunda isteksiz olduğunda onunla yapması gereken çalışmanın detayları üzerine konuşarak duygusal olarak çalışmaya yönelmesini sağlayabilirsiniz.
- Çalışma programını düzenli uygulayan çocuğunuzu söz ve davranışlarınızla takdir ederek onurlandırınız.
- Başarısızlık durumunda ‘çok zeki ama çalışmıyor’ diyerek öğrencinin duygusal kaosa düşmesine neden olmayınız. Bu söz öğrencinin ‘bende bir eksiklik var ama farkında değil’ diye düşünmesine neden olur.
- Çocuklarınızın yeteneklerinin farkında olunuz. Onlardan çok yüksek ya da çok düşük beklenti içinde olmayınız.
- Başarının anahtarı ‘kendine güvenmektir’ Ancak siz çocuğunuza güvenirseniz oda kendine güvenmeyi öğrenir ve başarır. Unutmayın çocuğunuzun daha iyi bir öğretmen alternatifi var ancak daha iyi bir anne baba alternatifi yoktur.
Çocuğunuzun Yaptığı Çalışmaları Doğru Denetleyebilmek İçin;
- Öğrencinizin birinci ve ikinci TEOG’da hangi ünite, konu ve kazanımlardan sorumlu olduğunu bilmek için Talim ve Terbiye Kurulu’nun sayfasından ilgili çizelgeyi bilgisayarınıza indiriniz. Her hafta bu çizelgeleri inceleyerek çocuğunuzun işleyeceği konu ve konularla ilgili kazanımların farkında olunuz. Ödev kontrolünü bu bilgilerin ışığı altında yapınız.
- Öğrendiği konularla ilgili bilgilerini pekiştirmek için çocuğunuzun değişik kaynaklardan soru çözmesini sağlayınız. Ayrıca işlediğiniz her konu ile ilgili MEB’in odsgm.meb.gov.tr/kurslar/ internet sitesinde yayınlanan örnek soruların çözülmesi için gerekli yönlendirmeyi yapınız.
- Düzenli aralıklarla çocuğunuzun okuluna uğrayıp öğretmenleri ile görüşünüz. Onu takip ettiğinizi, önemsediğinizi hissetmesi daha düzenli çalışmasını sağlayacaktır.
- Evde çözdüğü testlerin sonucunda kaç hata yaptığını değil kaç soruya doğru cevap verdiğini sorunuz.
- Yaptığı yanlışların doğrusunu öğrendiği sürece öğrencinin başarısı da yükselecektir. Bu nedenle kendisini zorlayan testler çözmek öğrencilerin gelişimine katkı sağlar.
- Çocuğun yaptığı çalışmayı yakından izlemek ve gerektiğinde desteklemek velinin daha az kaygı duymasını veya heyecanlanmasını engelleyecektir. Dolayısıyla kendi kaygısını sınava girecek çocuğuna da bulaştırmayacaktır. Zira bu yaş grubundaki çocukların kaygı kaynağı anne ve babalarıdır.
Üst Kategori: ROOT Kategori: Rehberlik Haberleri
TEOG sınavlarına sayılı günler kala öğrencilerden çok velilerin heyecanı artıyor. Eğitim Uzmanı Hatice Yılmaz, velilerin sınava girecek çocuklarının çalışmalarını nasıl desteklemeleri gerektiğini ve bu çalışmaları nasıl doğru denetleyebileceklerini anlattı.
25-26 Kasım tarihlerinde yapılacak birinci TEOG sınavlarına sayılı günler kala öğrencilerden çok velilerin heyecanı artıyor. Velilere düşen görevin bu heyecanı kontrol altına alarak çocuklarının çalışmalarını desteklemek ve denetlemek olduğunu belirten Oğuzkaan Koleji Yönetim Kurulu Üyesi ve Eğitim Uzmanı Hatice Yılmaz, “Sınavlar yaklaştıkça öğrencilerin değil, velilerin heyecanı artar. Sınav günü geldiğinde ise velinin heyecanı en üst düzeye çıktığından ister istemez öğrenci de heyecanlanır. Hele de çocuk okul binasına girdiğinde velilerin sınava verdiği tepkiler enteresan görüntüler oluşturur. Kiminin dudakları kıpır kıpır dua okur, kimin gözleri dolu dolu olur, kimi de sınıfa girmiş sırasına oturmuş çocuğunu görmek için çeşitli bahaneler üretir. Sanki sınav sonucu sürprizmiş veya sınav sonucu her şeymiş gibi. Çocukların gelecekteki yaşam kalitesi, öğrencilik yıllarında aldıkları eğitimin kalitesine bağlı olduğu bilinen bir gerçek olduğundan velilerin heyecanını anlamak mümkün. Ancak çocuğunun okulu, öğretmenleri ile düzenli ve onun evde yaptığı çalışmaları, sınavlarda aldığı sonuçları yakından izleyen veli için çocuğunun sınav sonucu sürpriz olmayacaktır” dedi.
Yılmaz, velilerin sınava girecek çocuklarının çalışmalarını nasıl desteklemeleri gerektiğini ve bu çalışmaları nasıl doğru denetleyebileceklerini de anlattı:
Çocuğunuzun Çalışmalarını Desteklemek İçin;
- Ona evde ders çalışabileceği bağımsız bir oda veya sabit bir yer belirleyiniz.
- Günlük yaşam programınızı öğrencinizin sınava hazırlandığını dikkate alarak düzenleyiniz.
- Öğrencinizin haftalık çalışma programı oluşturmasını isteyiniz ve çalışmalarını denetlemek için programın bir örneğini de siz alınız.
- Çocuğunuzun çalışmasına saygı gösteriniz.
- Dersleri rahatlıkla algılayabilmesi için belirli saatte uyuması gerekir. Düzenli uyumasını sağlayınız.
- Beslenmesine dikkat ediniz, düzenli beslenmesini sağlayınız.
- Çalışmaya başlayabilmesi için destekleyiniz, televizyonun veya müziğin sesini kısınız.
- Çalışmaya başlama konusunda isteksiz olduğunda onunla yapması gereken çalışmanın detayları üzerine konuşarak duygusal olarak çalışmaya yönelmesini sağlayabilirsiniz.
- Çalışma programını düzenli uygulayan çocuğunuzu söz ve davranışlarınızla takdir ederek onurlandırınız.
- Başarısızlık durumunda ‘çok zeki ama çalışmıyor’ diyerek öğrencinin duygusal kaosa düşmesine neden olmayınız. Bu söz öğrencinin ‘bende bir eksiklik var ama farkında değil’ diye düşünmesine neden olur.
- Çocuklarınızın yeteneklerinin farkında olunuz. Onlardan çok yüksek ya da çok düşük beklenti içinde olmayınız.
- Başarının anahtarı ‘kendine güvenmektir’ Ancak siz çocuğunuza güvenirseniz oda kendine güvenmeyi öğrenir ve başarır. Unutmayın çocuğunuzun daha iyi bir öğretmen alternatifi var ancak daha iyi bir anne baba alternatifi yoktur.
Çocuğunuzun Yaptığı Çalışmaları Doğru Denetleyebilmek İçin;
- Öğrencinizin birinci ve ikinci TEOG’da hangi ünite, konu ve kazanımlardan sorumlu olduğunu bilmek için Talim ve Terbiye Kurulu’nun sayfasından ilgili çizelgeyi bilgisayarınıza indiriniz. Her hafta bu çizelgeleri inceleyerek çocuğunuzun işleyeceği konu ve konularla ilgili kazanımların farkında olunuz. Ödev kontrolünü bu bilgilerin ışığı altında yapınız.
- Öğrendiği konularla ilgili bilgilerini pekiştirmek için çocuğunuzun değişik kaynaklardan soru çözmesini sağlayınız. Ayrıca işlediğiniz her konu ile ilgili MEB’in odsgm.meb.gov.tr/kurslar/ internet sitesinde yayınlanan örnek soruların çözülmesi için gerekli yönlendirmeyi yapınız.
- Düzenli aralıklarla çocuğunuzun okuluna uğrayıp öğretmenleri ile görüşünüz. Onu takip ettiğinizi, önemsediğinizi hissetmesi daha düzenli çalışmasını sağlayacaktır.
- Evde çözdüğü testlerin sonucunda kaç hata yaptığını değil kaç soruya doğru cevap verdiğini sorunuz.
- Yaptığı yanlışların doğrusunu öğrendiği sürece öğrencinin başarısı da yükselecektir. Bu nedenle kendisini zorlayan testler çözmek öğrencilerin gelişimine katkı sağlar.
- Çocuğun yaptığı çalışmayı yakından izlemek ve gerektiğinde desteklemek velinin daha az kaygı duymasını veya heyecanlanmasını engelleyecektir. Dolayısıyla kendi kaygısını sınava girecek çocuğuna da bulaştırmayacaktır. Zira bu yaş grubundaki çocukların kaygı kaynağı anne ve babalarıdır.
Son Güncelleme: Çarşamba, 11 Kasım 2015 10:49
Gösterim: 1303
Diğer Makaleler...
