Eğitim Tercihi

Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP) ve Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) Türkiye ortaklığında Ankara’da Gençlik için Umut Forumu düzenlendi. Forumda gençlerin iş gücüne katılımının COVID-19 krizinden nasıl etkilendiği ele alındı. Forum sonrası gençlerin taepleri 25 maddelik bir bildiri ile açıklandı.

UNDP Türkiye Mukim Temsilcisi Louisa Vinton ve ILO Türkiye Direktörü Numan Özcan’ın yaptıkları açılış konuşmalarını takiben psikolog ve yazar Gündüz Vassaf’ın umut temalı konuşmasında hayata ve çalışmaya umutla yaklaşmayı gerekli kılan bireysel, toplumsal ve çevresel etkenlere değinildi.
Açılış konuşmalarının ardından gösterilen “Petunya” adlı kısa animasyon filmde ise Türkiye’de ne istihdamda ne de eğitimde olan gençlerin sorunlarına dikkat çekildi.
Forumda; akademisyen, gazeteci, sosyal girişimci ve sivil toplum temsilcilerinin katıldığı iki ayrı panel düzenlendi.
Pandemi sebebiyle, açık havada, gerekli COVID-19 önlemlerinin alındığı ve kısıtlı sayıda katılımcıyla gerçekleştirilen forumda, kamu sektörü, özel sektör ve sivil toplum temsilcileri ile gençler bir araya geldi.
Çalıştay ve panellerde ortaya çıkan gençlerin talepleri 25 maddelik bir bildiri olarak yayınlandı.

Gençlik İçin Umut Bildirisi
1. “İnsana yakışır işler”in temel bir insan hakkı olarak tanınmasını,
2. Bilginin hızla eskidiği, değişimin çok hızlı olduğu bu çağda, bize her kademesinde “Nasıl?” ve “Neden?” sorularını sormayı ve cevaplar aramayı; öğrenmeyi öğreten bir eğitim sistemini,
3. Ezberleri eskimiş ve işlevsiz bireyler olarak çağın kenarında kalmamayı,
4. Yeterlilikleri yüksek ve insana yakışır işlerin tadını çıkaran sınırlı bir çalışan grubu ile becerileri ancak şu anda robotların üstlenmesi maliyetli olacak işleri üstlenecek düzeyde bulunan kalabalık bir çalışan yoksullar grubu arasında kutuplaşmış bir küresel işgücü piyasasında, kolayca vazgeçilebilir ve ucuz işgücü olmamayı,
5. Beceri uyumsuzluklarından kaynaklı bir işsizlikle karşılaşmamayı,
6. Meslek liseleri, meslek yüksekokulları ve üniversitelerde sunulan mesleki eğitim programlarının içerik ve yöntemlerinin etkili bir sosyal diyalogla, tüm paydaşlara kulak vererek güncellenmesini, bu diyaloğa bizzat gençlerin de dâhil edilmesini
7. Mezuniyet sonrası iş imkânları kısıtlı olan meslek alanlarında okul kontenjanlarının gözden geçirilmesini, işgücü talebine duyarlı bir eğitim planlaması yapılmasını,
8. Hayat boyu öğrenme ihtiyaç ve motivasyonumuzun farkında olmalarını beklediğimiz işverenlerin de finansal ve kurumsal destekleriyle, becerilerimizi geliştirerek, güncelleyebilmeyi,
9. Ülkenin her yerinden bilgiye ve kamusal hizmetlere erişimin adilane olmasını temin eden bir dijital altyapıyı,
10. Hepimizi birkaç büyük şehre göç etmeye zorlamayan, doğduğumuz şehirlerde üretken ve adil bir gelecek sunan, dengeli bölgesel kalkınma planları ve yatırım programları oluşturulmasını,
11. Atipik çalışma biçimlerinin giderek yaygınlaşmasına paralel olarak, biz gençler özellikle çevrim içi iş platformları üzerinden kayıt dışı ve güvencesiz istihdama itiliyoruz. Gençlerin kayıtlı ve güvenceli istihdama erişiminin garanti altına alınması ve sigortalılığın kolaylaştırılması için sosyal güvenlik ve iş mevzuatımızda gerekli düzenlemelerin yapılmasını,
12. Özellikle dijital platformlara uygun ve pratik “kayıtlı çalışma prosedürleri”nin geliştirilmesini, her türlü iş için kayıtlı çalışma ve çalıştırma kültürünün özendirilmesini, uygulamanın denetlenmesini,
13. Aramızdaki genç kadınların çalışma hayatına geçiş ve adilane koşullarda çalışmaya devam için özellikle ihtiyaç duyduğu mesleki gelişim, çalışma saatleri, çalışma mekânı, izinler ve bakım hizmetlerine dair düzenlemelerin hayata geçirilmesini, kamu tarafının bu konuda özel sektörü daha sıkı yönlendirmesi ve denetlemesini,
14. Çalıştığımız işlerde hak ettiğimiz çalışma ortamında olmak, hak ettiğimiz ücretleri almayı,
15. Aramızdaki kırsalda yaşayan gençlerin de sesinin duyulmasını, eğitime, sosyal hayata ve insana yakışır işlere erişimde fırsat eşitliği sağlanmasını,
16. İşsiz kaldığımız sürelerde sırf genç olduğumuz, prim ödeme günü sayısı koşullarını sağlamadığımız için sosyal güvenlik ve gelir güvencesinden mahrum kalmak istemiyoruz. Her yaşta, herkes için sosyal koruma hakkının temin edilmesini,
17. Devlet, işçi ve işveren arasındaki iletişimin biz gençlerin haklarını da teslim eder nitelikte olabilmesi için sivil toplum ve sendikalardan öncelikle “etkili savunuculuk” yapmalarını,
18. Bizleri bir araya getiren, birlikte üretmeye ve mutlu olmaya imkân veren Gençlik Merkezleri, maker atölyeleri, kütüphaneler, parklar ve yeşil alanları da kapsayan ve ücretsiz olarak hepimizin kullanımına açık olan kamusal alanın genişletilmesini,
19. Kamu ve özel sektör işe alımlarının adil, şeffaf ve liyakate dayalı olarak yürütülmesini,
20. Biz gençlerin yenilikçi fikirlerimizi hayata geçirebilmemiz ve kendi işlerimizi kurabilmemiz için danışmanlık ve hibe destekleri oluşturulmasını,
21. COVID-19 salgınının etkisi ile daha görünür ve hissedilir hale gelen dijital adaletsizliğin giderilmesini, eğitim ve öğrenim imkânlarına herkesin eşit erişiminin sağlanmasını,
22. Biz gençlerin becerilerinin değerlendirilmesini ve bireyselleştirilmiş iş ve meslek danışmanlığı hizmetleriyle çalışma hayatına doğru yönlendirilmesini,
23. Gençlerin emeklerinin staj yaparken de karşılık bulmasını, bu çerçevede ücretli staj imkânlarının artırılmasını,
24. Aramızdaki engelli gençlerin sosyal hayatın içine rahatlıkla girebilmeleri için daha fazla imkân sağlanmasını, engelleri yaratan kurumsal ve fiziksel altyapıların herkesin fırsatlara erişimini kolaylaştırır şekilde dönüştürülmesini,
25. Gönüllülük çalışmalarının ödüllendirilmesini, gönüllülüğün bir ücretsiz emek olarak istismar edilmemesini, toplumun tüm paydaşlarından talep ediyoruz.