Aradığınız sayfa bulunamıyor, lütfen kategori listesinden ulaşmayı deneyiniz.
Bakırköy'de 16 Nisan'da motosiklet kazası geçiren ve beyin kanaması teşhisiyle kaldırıldığı İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Reanimasyon Anabilim Dalı'nda 3 haftadır tedavisi süren Seyfi Teoman, hayatını kaybetti.
Kayseri'de 1977'de doğan Seyfi Teoman, Boğaziçi Üniversitesi İktisat Bölümü'nü bitirdikten sonra Polonya Ulusal Sinema Okulu Lodz'da film yönetmenliği eğitimi aldı.
Teoman'ın 2004'te çektiği kısa filmi ''Apartman'', ulusal ve uluslararası pek çok festivalde gösterilerek, ödüle değer görüldü.
Seyfi Teoman'ın ilk uzun metraj filmi ''Tatil Kitabı'', 58. Berlin Film Festivali'ne kabul edilen tek Türkiye yapımı film oldu. Teoman'ın 2008'de Berlin Film Festivali'nin forum bölümünde dünya galası yapılan filmi, Türkiye'de ulusal yarışma bölümünde yer aldığı 27. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde ''En İyi Film'' ve ''FIPRESCI'' ödüllerini kazandı.
Seyfi Teoman, ''Bizim Büyük Çaresizliğimiz'' adlı filmle Berlin Film Festivali'nin yarışma bölümüne katılmıştı.
Üst Kategori: ROOT Kategori: Öne Çıkanlar
Bakırköy'de 16 Nisan'da motosiklet kazası geçiren ve beyin kanaması teşhisiyle kaldırıldığı İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Reanimasyon Anabilim Dalı'nda 3 haftadır tedavisi süren Seyfi Teoman, hayatını kaybetti.
Kayseri'de 1977'de doğan Seyfi Teoman, Boğaziçi Üniversitesi İktisat Bölümü'nü bitirdikten sonra Polonya Ulusal Sinema Okulu Lodz'da film yönetmenliği eğitimi aldı.
Teoman'ın 2004'te çektiği kısa filmi ''Apartman'', ulusal ve uluslararası pek çok festivalde gösterilerek, ödüle değer görüldü.
Seyfi Teoman'ın ilk uzun metraj filmi ''Tatil Kitabı'', 58. Berlin Film Festivali'ne kabul edilen tek Türkiye yapımı film oldu. Teoman'ın 2008'de Berlin Film Festivali'nin forum bölümünde dünya galası yapılan filmi, Türkiye'de ulusal yarışma bölümünde yer aldığı 27. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde ''En İyi Film'' ve ''FIPRESCI'' ödüllerini kazandı.
Seyfi Teoman, ''Bizim Büyük Çaresizliğimiz'' adlı filmle Berlin Film Festivali'nin yarışma bölümüne katılmıştı.
Son Güncelleme: Çarşamba, 09 May 2012 09:15
Gösterim: 1831
Piyanist Fazıl Say’ın ‘7 oktavlık sesi var’ diyerek işaret ettiği Cem Adrian, Yıldız Teknik Üniversitesi’nin konservatuar sınavında ‘kulak’tan çakmış. Adrian, “600 kişiden 4’ü sıfır aldı. Biri bendim. Onlara göre kulağım duymuyormuş” diyor. Adrian, Kampüs’e samimi açıklamalar yaptı.
Geçen Cumartesi Beyoğlu İstanbul Live’ın konser öncesi kapkaranlık ortamında buluşuyoruz ünlü müzisyen Cem Adrian’la. Randevumuza geç kalmıştı ve telaşlıydı. Sadece röportaj değil, yapması gereken bir sürü iş vardı; kıyafet, ses, prova.. “Soundcheck’i yetiştireceğiz de ne kadar süre konuşmalıyız?” diye sordu. “En fazla 15 dakka” dedim. Lakin kayıt cihazı 30 dakika kaydetmiş. Dışarıdan yenilikçi enerjik bir insan gibi görünse de aslında düşünceleri, ilişkileri ve Ankara’da etrafında örmeye çalıştığı yaşam biçimi ile biraz muhafazakar gibi. Kabul etmese de 7 oktavlık çok farklı renklerden oluşan sesi, kendine has tarzı, kişiliği, sosyal çevresi ve acıklı konservatuar deneyimiyle, Cem Adrian’la sohbete başlıyoruz.
Soyadın Edirne’nin antik isminden geliyor. Edirne’lisin ve Edirne’de yaşadığın yıllardan radyo tecrüben var. Peki gazete veya dergide yazı yazdın mı?
Yazılar yazarım kendi sosyal medyamda fazlaca uzun yazılar yazarım ama daha önceden gazete ve dergide yazmadım. Müzikal görüşlerim ya da toplumsal düşüncelerim medya kanalıyla iletilirse daha ciddiye alınabilir diye düşünüyorum.
Gençliği, özellikle de üniversitelileri önemsiyor musun?
Sadece üniversiteliler değil, tüm gençliği önemsiyorum. Kendi alanım konusunda önemsiyorum. Bu insanlar ne dinliyor ve dinledikleri şeyler onları nasıl etkiliyor. Siyasi konulara girmem çünkü, derin siyasi görüşleri olan, bu konuda bilgi sahibi birisi değilim. Ama müzikal, sanatsal anlamda üniversite gençliğinin ne yaptığı ne dinlediği konusunda tabi ki endişelerim, fikirlerim var.
KONSERVATUAR SINAVINDA SIFIR ÇEKTİ
Ya senin üniversite deneyimin…
Ben üniversite okumadım. Fazıl Say’ın özel davetiyle Bilkent’e okudum 1.5 yıl ama saymıyorum. Orada üniversite okuduğumu düşünmüyorum. Sadece 1.5 sene konservatuarın nasıl bir yer olduğu konusunda fikir edindim. Çok açık söyleyeyim ben ilkokuldayken de üniversite okumak istemiyordum. Bir an önce şu okul bitsin bir daha da okumayayım diyordum. Gerçekten hayalimde bir üniversite yoktu. Ama ön yargılarıma rağmen 2004’te Yıldız Teknik Üniversitesi’nin konservatuar sınavlarına girdim. Kulağıma sıfır verdiler. Onlara göre duymuyordum alınmadım. Bunu yazın bence. Sınavda piyano başında biri vardı, ve kulağımızı ölçüyorlardı. 600 kişiden 4’ü sıfır almış, bunlardan ikisi sınava gelmediği için almış, diğer ikisi de biri ben, öbürü de bir kızcağız.
Konservatuara almadıkları için üzüldün mü?
Hayır çok seviniyorum alınmadığım için. Benim ne işim var orada. Kulağımın duymadığını iddia eden insanlar, bana kim bilir neler öğretmeye çalışacaklardı? Ben müzik eğitimi denilen şeyin bir çeşit “üzerine koyma” gibi algılıyorum. Olmayanı vermezsiniz yani.
Sen bir müziyen olarak kimi dinlersin?
Bülent Ortaçgil, Hüsnü Arkan, Düş Sokağı Sakinleri, Mavi Sakal, eskinin Kargo’su mesela. Çok iyi isimler var. Mesela Ezginin Günlüğü dediğiniz zaman apayrı bir deryadır; Murat Yılmaz Yıldırım, Murat Çelik; hepsi birer okul gibi.
MÜZİSYENLER İÇİN MÜZİK, BİR KADERDİR
Hayalini mi gerçekleştirmiş oldun müzikle?
Müziğe insan nasıl başlar ki bilmiyorum. Yani ben müziğe başlıyorum denmiyor, o geliyor size.. Bence müzisyenler için müzik, bir kader ve siz o kaderin ortasında buluyorsunuz kendinizi. Çıkmak da mümkün değil oradan.
Gelecek için plan yapar mısın?
Ben 31 yaşındayım. Gençliğimde planlarım vardı. 18-19 yaşındayken kendi istediğim müziği yapmakla alakalı hayallerim hep vardı. Şuan her hangi bir planım yok. Herkes der ya gelecekte şu planım var diye, ben zaten gelecekteyim. Şuan yaşadığım şey tam olarak benim geleceğim. Geldi yani. Bununla yaşıyorum, ötesini planlamıyorum yarın ne olacak diye.
SAĞLIKLI YAŞIYORUM BİR KAZA OLMAZSA 90’A KADAR YAŞARIM
Ne zamana kadar yaşamayı düşünüyorsun?
Bilmiyorum, ne zaman ölürsem. Eğer başıma bir kaza gelmezse uzun yaşarım çünkü çok sağlıklı yaşıyorum. Sigara, alkol kullanmıyorum her hangi bir uyuşturucu madde kullanmıyorum. Düzenli spor yapıyorum, uykum çok düzenlidir. Yani bu hesapla bakarsak, 90’ı görürüm her halde.
90’ına kadar müzik yapacak mısın?
Yok yapmam ya. İş çığırından çıktığı anda bırakırım. Ünlenmek ve benim özel hayatım birbirine çok saygılı gidiyor. Mesela buraya yalnız başıma geldim. İstiklal Caddesi’nde yalnız yürüdüm. Alışverişe, bakkala, markete yalnız gidiyorum. Canım isterse otobüse, taksiye biniyorum. Ünlenmenin bana karşı canımı sıkan bir etkisi yok şu an. Zaten benim hayranlarım da gelip üstüme atlamazlar, özel hayatıma saygılılar. Ama geçen sene çıkan bir popçu, tek başına istiklalde yürüyemeyebilir. Bu da onun kendi tercihidir.
SEVDİĞİM İNSAN İÇİN TIR ŞOFÖRLÜĞÜ BİLE YAPARIM
İşler çığırından çıkarsa bırakırım dedin. Ne demek o?
Müzik benim vazgeçilmezim değil. Yaptığım hiçbir şey benim için vazgeçilmez olmadı zaten. Dediğim gibi işler çığırından çıkmaya başladığı anda, yani sokakta yürüyememeye kadar düşünebiliriz bu noktaya gelirsem bırakır giderim. Sevdiğim insanla gerekirse Rusya’da yaşarım ve müzisyen olmak zorunda değilim. Başka iş yaparım. Tır şoförlüğü bile yaparım yani. Yeter ki mutlu huzurlu olayım. Sevdiğim insanlar benim vazgeçilemezlerimdir.”
Yalnız kalmayı sever misin?
İstanbul’u sevmediğimi herkes bilir. Ankara’da yaşıyorum. Kendime ait bir yaşantım var. telefonları kapatır istediğim kadar uyurum en az 8 saat. Çok önemli bir şey yoksa asla alarm kurmam. 5 kişilik özel bir arkadaş grubum var. Yalnızlığı sevdiğimi düşünenler yanılıyor, sevmem. İş dışında genelde bu 5 kişiyle birlikteyim. Sürekli gittiğimiz bir kafe var.
(Abdullah Yıldırım / Hürriyet Kampüs)
Üst Kategori: ROOT Kategori: Öne Çıkanlar
Piyanist Fazıl Say’ın ‘7 oktavlık sesi var’ diyerek işaret ettiği Cem Adrian, Yıldız Teknik Üniversitesi’nin konservatuar sınavında ‘kulak’tan çakmış. Adrian, “600 kişiden 4’ü sıfır aldı. Biri bendim. Onlara göre kulağım duymuyormuş” diyor. Adrian, Kampüs’e samimi açıklamalar yaptı.
Geçen Cumartesi Beyoğlu İstanbul Live’ın konser öncesi kapkaranlık ortamında buluşuyoruz ünlü müzisyen Cem Adrian’la. Randevumuza geç kalmıştı ve telaşlıydı. Sadece röportaj değil, yapması gereken bir sürü iş vardı; kıyafet, ses, prova.. “Soundcheck’i yetiştireceğiz de ne kadar süre konuşmalıyız?” diye sordu. “En fazla 15 dakka” dedim. Lakin kayıt cihazı 30 dakika kaydetmiş. Dışarıdan yenilikçi enerjik bir insan gibi görünse de aslında düşünceleri, ilişkileri ve Ankara’da etrafında örmeye çalıştığı yaşam biçimi ile biraz muhafazakar gibi. Kabul etmese de 7 oktavlık çok farklı renklerden oluşan sesi, kendine has tarzı, kişiliği, sosyal çevresi ve acıklı konservatuar deneyimiyle, Cem Adrian’la sohbete başlıyoruz.
Soyadın Edirne’nin antik isminden geliyor. Edirne’lisin ve Edirne’de yaşadığın yıllardan radyo tecrüben var. Peki gazete veya dergide yazı yazdın mı?
Yazılar yazarım kendi sosyal medyamda fazlaca uzun yazılar yazarım ama daha önceden gazete ve dergide yazmadım. Müzikal görüşlerim ya da toplumsal düşüncelerim medya kanalıyla iletilirse daha ciddiye alınabilir diye düşünüyorum.
Gençliği, özellikle de üniversitelileri önemsiyor musun?
Sadece üniversiteliler değil, tüm gençliği önemsiyorum. Kendi alanım konusunda önemsiyorum. Bu insanlar ne dinliyor ve dinledikleri şeyler onları nasıl etkiliyor. Siyasi konulara girmem çünkü, derin siyasi görüşleri olan, bu konuda bilgi sahibi birisi değilim. Ama müzikal, sanatsal anlamda üniversite gençliğinin ne yaptığı ne dinlediği konusunda tabi ki endişelerim, fikirlerim var.
KONSERVATUAR SINAVINDA SIFIR ÇEKTİ
Ya senin üniversite deneyimin…
Ben üniversite okumadım. Fazıl Say’ın özel davetiyle Bilkent’e okudum 1.5 yıl ama saymıyorum. Orada üniversite okuduğumu düşünmüyorum. Sadece 1.5 sene konservatuarın nasıl bir yer olduğu konusunda fikir edindim. Çok açık söyleyeyim ben ilkokuldayken de üniversite okumak istemiyordum. Bir an önce şu okul bitsin bir daha da okumayayım diyordum. Gerçekten hayalimde bir üniversite yoktu. Ama ön yargılarıma rağmen 2004’te Yıldız Teknik Üniversitesi’nin konservatuar sınavlarına girdim. Kulağıma sıfır verdiler. Onlara göre duymuyordum alınmadım. Bunu yazın bence. Sınavda piyano başında biri vardı, ve kulağımızı ölçüyorlardı. 600 kişiden 4’ü sıfır almış, bunlardan ikisi sınava gelmediği için almış, diğer ikisi de biri ben, öbürü de bir kızcağız.
Konservatuara almadıkları için üzüldün mü?
Hayır çok seviniyorum alınmadığım için. Benim ne işim var orada. Kulağımın duymadığını iddia eden insanlar, bana kim bilir neler öğretmeye çalışacaklardı? Ben müzik eğitimi denilen şeyin bir çeşit “üzerine koyma” gibi algılıyorum. Olmayanı vermezsiniz yani.
Sen bir müziyen olarak kimi dinlersin?
Bülent Ortaçgil, Hüsnü Arkan, Düş Sokağı Sakinleri, Mavi Sakal, eskinin Kargo’su mesela. Çok iyi isimler var. Mesela Ezginin Günlüğü dediğiniz zaman apayrı bir deryadır; Murat Yılmaz Yıldırım, Murat Çelik; hepsi birer okul gibi.
MÜZİSYENLER İÇİN MÜZİK, BİR KADERDİR
Hayalini mi gerçekleştirmiş oldun müzikle?
Müziğe insan nasıl başlar ki bilmiyorum. Yani ben müziğe başlıyorum denmiyor, o geliyor size.. Bence müzisyenler için müzik, bir kader ve siz o kaderin ortasında buluyorsunuz kendinizi. Çıkmak da mümkün değil oradan.
Gelecek için plan yapar mısın?
Ben 31 yaşındayım. Gençliğimde planlarım vardı. 18-19 yaşındayken kendi istediğim müziği yapmakla alakalı hayallerim hep vardı. Şuan her hangi bir planım yok. Herkes der ya gelecekte şu planım var diye, ben zaten gelecekteyim. Şuan yaşadığım şey tam olarak benim geleceğim. Geldi yani. Bununla yaşıyorum, ötesini planlamıyorum yarın ne olacak diye.
SAĞLIKLI YAŞIYORUM BİR KAZA OLMAZSA 90’A KADAR YAŞARIM
Ne zamana kadar yaşamayı düşünüyorsun?
Bilmiyorum, ne zaman ölürsem. Eğer başıma bir kaza gelmezse uzun yaşarım çünkü çok sağlıklı yaşıyorum. Sigara, alkol kullanmıyorum her hangi bir uyuşturucu madde kullanmıyorum. Düzenli spor yapıyorum, uykum çok düzenlidir. Yani bu hesapla bakarsak, 90’ı görürüm her halde.
90’ına kadar müzik yapacak mısın?
Yok yapmam ya. İş çığırından çıktığı anda bırakırım. Ünlenmek ve benim özel hayatım birbirine çok saygılı gidiyor. Mesela buraya yalnız başıma geldim. İstiklal Caddesi’nde yalnız yürüdüm. Alışverişe, bakkala, markete yalnız gidiyorum. Canım isterse otobüse, taksiye biniyorum. Ünlenmenin bana karşı canımı sıkan bir etkisi yok şu an. Zaten benim hayranlarım da gelip üstüme atlamazlar, özel hayatıma saygılılar. Ama geçen sene çıkan bir popçu, tek başına istiklalde yürüyemeyebilir. Bu da onun kendi tercihidir.
SEVDİĞİM İNSAN İÇİN TIR ŞOFÖRLÜĞÜ BİLE YAPARIM
İşler çığırından çıkarsa bırakırım dedin. Ne demek o?
Müzik benim vazgeçilmezim değil. Yaptığım hiçbir şey benim için vazgeçilmez olmadı zaten. Dediğim gibi işler çığırından çıkmaya başladığı anda, yani sokakta yürüyememeye kadar düşünebiliriz bu noktaya gelirsem bırakır giderim. Sevdiğim insanla gerekirse Rusya’da yaşarım ve müzisyen olmak zorunda değilim. Başka iş yaparım. Tır şoförlüğü bile yaparım yani. Yeter ki mutlu huzurlu olayım. Sevdiğim insanlar benim vazgeçilemezlerimdir.”
Yalnız kalmayı sever misin?
İstanbul’u sevmediğimi herkes bilir. Ankara’da yaşıyorum. Kendime ait bir yaşantım var. telefonları kapatır istediğim kadar uyurum en az 8 saat. Çok önemli bir şey yoksa asla alarm kurmam. 5 kişilik özel bir arkadaş grubum var. Yalnızlığı sevdiğimi düşünenler yanılıyor, sevmem. İş dışında genelde bu 5 kişiyle birlikteyim. Sürekli gittiğimiz bir kafe var.
(Abdullah Yıldırım / Hürriyet Kampüs)
Son Güncelleme: Pazartesi, 07 May 2012 14:51
Gösterim: 4476
Melankolik şarkılarıyla tanınan Halil Sezai "Hayalini kurduğum kadın kim acaba; hiçbir fikrim yok ama ben aşka inanıyor ve hayattan bir sürpriz bekliyorum. Yalnız ölmeyeceğim" diyor.
O aslında birçok dizide ve filmde rol aldı. Kimileri onu 'İncir Reçeli' filmindeki rolüyle daha yakından tanıdı. Ancak Halil Sezai Paracıkoğlu ya da sahne ismiyle Halil Sezai en büyük çıkışını 'Seni Beklerken' adlı albümündeki 'İsyan' isimli parçayla yaptı. Namı yurdun dört bir tarafına, hatta yurt dışına taşan Halil Sezai; kariyerini, şarkılarını nasıl yaptığını ve özel hayatını anlattı...
Eskişehir'deki öğrencilik yıllarınızdan başlayalım... Nasıldı o günler?
Orada ailemle yaşıyordum. Liseden sonra her tembel öğrenci gibi en son tercihlerimi kazandım. Sevmedim bölümümü... "Öğretmen mi olacağım ben?" dedim, sonra üçüncü denememde konservatuvara girdim. Yine tembellikten okul uzadı ama üniversite yılları çok güzeldi. Bale, müzik, tiyatroyla iç içe... O günlerde arkadaşlarımla yediğim makarnanın tadını; şu an en baba suşide bile alamıyorum. Suşi de neyse... Havyar desek de olur.
LİSEDE POPÜLER BİR ÇOCUKTUM
Tiyatroya hep meraklı mıydınız? Okulda kulüplere giren sosyal biri miydiniz?
Ortaokul ve lisede aktif tiyatro kulübü içinde değildim. Zaten kendimi bildim bileli temizlik kolundaydım. Ama küçükken hep aile içinde "Aa ne komik çocuksun" derlerdi. Liseden sonra "Konservatuvara nasıl girilir acaba?" diye düşünmeye başladım.
Lisenin popüler çocuğu muydunuz?
Evet, popülerdim çünkü gitar çalıyordum. Bulutsuzluk Özlemi dinler, saçı uzatır, küpe takardım. Yaşar Kurt, Pentagram, Mavi Sakal, Bülent Ortaçgil ve Fikret Kızılok söylerdim. Lisede bir grubumuz vardı.
Peki konservatuvara girdiğinizde 'Ben sanatçıyım' havası var mıydı?
Daha birinci sınıftan itibaren size bir sanatçı sıfatı yapıştırıyorlar. "Biz sanatçıyız, aykırıyız" falan olanlar var tabii ama o saçma bir kafa ya... "Tiyatrocular hep açtır" diye bir düşüncemiz vardı. Sonra da o idealist kafa sürdü.
O KADAR ZEKİ DEĞİLİM
Albüm çıkarmak bir cesaret meselesi miydi?
O sevda ilk şarkımı yaptığım günden beri vardı. Ama hem tiyatro yapıp, hem para için dizilerde oynayıp, hem de müzik olmuyordu. "Hadi artık kaldır kıçını" dediğim an, geçen seneydi.
"Müslüm Baba ve İbrahim Tatlıses ortalarda görünmüyor, benim zamanım geldi" dediniz mi hiç?
O kadar zeki değilim ben. Türkiye müzik piyasasını takip edip boşluğu dolduracağım diye düşünmedim. "Bende öyle şarkılar var ki İbo'nun, Müslüm'ün tahtına kesin otururum" gibi bir şey yok. Yıllardır yaptığım şarkıların derlenmiş, toparlanmış hali bunlar. Zeki olsam bunu 10 yıl önce yapardım. Öyle bir iddiam yok.
SAÇINI BENİMKİ GİBİ YAPTIRAN KIZLAR VAR
İlginç kıyafetleri ve saç modeliyle de adından söz ettirmeyi başaran Halil Sezai, saçlarını onun gibi kestirmek isteyen birçok genç kız olduğunu söylüyor. Sezai, "Annemin kuaföründe, haftada üç-dört tane Halil Sezai modeli isteniyormuş. 15 yıl saçlarımı uzattım ve bağladım. Şimdi yine uzatıyorum" diyor.
Mutluyken şarkı yazamadığını da söyleyen ünlü şarkıcı, "Çok mutluyum, hava güzel diye güne uyandığımda, yazmayı denedim ama olmadı" diyor.
DEĞİŞİK ŞİVELİ BİR ROL İSTEYEBİLİRİM
Oyunculuk yaptığınız dönemlerde, özellikle canlandırmak istediğiniz bir rol var mı aklınızda?
Kendimi test etmek istediğim roller isterim açıkçası. Öncesinde çok zayıflayabileceğim ya da çok şişmanlayabileceğim roller... Ama bizde öyle şeyler olmuyor pek. Ben değişik şivelerle ilgili şeyler yapmak isterim. Mesela; Trakya ağzında bir şey yapabilir miyim merak ediyorum.
RAKI BENİM İÇİN DOSTLUK DEMEKTİR!
'İncir Reçeli'ndeki gibi bir şey gelseydi başıma, aşık olduğum kadın hasta olsaydı yani, delirirdim herhalde.
Romantik bir insanım. Romantizm nedir dersen, insanın kendine yakışanı giymesidir... Jesttir romantizm. Mumlar, şarap falan var ama saatlerce sarılıp tavana bakmak da romantizmdir.
Rakı benim için dostluk demek... Aile, muhabbet, bağlar. Rakıdan başka bir şey içmem pek.
Sevdiklerimin başına bir şey gelmesi fobim var. Ara ara saçma sapan krizlere girerim. "Allahım benim ömrümden onlara ver" diye dua ederim.
Küçüklüğümden beri Eskişehirsporluyum. Babamla çok sık maça giderdik. Şimdi çok takip edemiyorum.
Hırs, insanda olması gereken bir şey ama bu, kompleksle karışmamalı.
Trende, 'tuvalete gidiyorum' diye kaçıp gizli gizli telefonuma şarkı kaydettim en son. Utanırım ben, kimsenin yanında yapamam bunu.
SAHNEDE BENİM İÇİM ACIRKEN BANA ÇAMAŞIR ATAN DELİDİR
Sahnede bir erkek olunca, kadın seyirciler iç çamaşırları fırlatabiliyor. Sizde durum nasıl?
Bana şimdiye kadar böyle bir şey olmadı. İçim gerçekten acırken yazdığım 'Sonbahar'ı söylerken, bana iç çamaşırını atan bir kız delidir herhalde. Ben maalesef "Ooov gel, bu gece parti yapalım" havasını yaratamadım galiba. Benim seyircimle aramda "Gel oturalım, sohbet edelim, rakı içelim" gibi bir elektrik var, ki bak maalesef diyorum, hiç hoşuma gitmiyor. Ben de isterdim bana sutyen atılsın (Gülüyor). Ama şaka bir yana, seyircimle olan iletişim çok hoşuma giden bir şey.
Aslında kadını da, erkeği de sizi çok sahiplenmiş durumdalar...
Evet, "Sezai Baba masamızı kurduk, seni bekliyoruz" diyen, evinin adresini yazan yüzlerce e-posta alıyorum. Birkaç kere dinleyicilerin toplandığı sahillere gittim; şok oldular.
Siz aradığınız kadını buldunuz mu?
Acaba hayalimde kurduğum kadın kim? Hiçbir fikrim yok. Ama ben aşka inanıyorum ve bir sürpriz bekliyorum. Onun için yaşıyorum zaten. Yalnız ölmeyeceğim.
MÜSLÜM BABA SEVİYORDUM
"Lisede Bulutsuzluk Özlemi dinliyordum ama bir de öteki tarafım vardı. Müslüm Gürses'in şarkılarını cover'lardım. Bana "Ay Müslüm mü dinliyorsun, iğrençsin" diyenler de vardı tabii. Müslüm Baba'nın bazı şarkılarını seviyordum, ne yapayım yani..."
(sabah)
Üst Kategori: ROOT Kategori: Öne Çıkanlar
Melankolik şarkılarıyla tanınan Halil Sezai "Hayalini kurduğum kadın kim acaba; hiçbir fikrim yok ama ben aşka inanıyor ve hayattan bir sürpriz bekliyorum. Yalnız ölmeyeceğim" diyor.
O aslında birçok dizide ve filmde rol aldı. Kimileri onu 'İncir Reçeli' filmindeki rolüyle daha yakından tanıdı. Ancak Halil Sezai Paracıkoğlu ya da sahne ismiyle Halil Sezai en büyük çıkışını 'Seni Beklerken' adlı albümündeki 'İsyan' isimli parçayla yaptı. Namı yurdun dört bir tarafına, hatta yurt dışına taşan Halil Sezai; kariyerini, şarkılarını nasıl yaptığını ve özel hayatını anlattı...
Eskişehir'deki öğrencilik yıllarınızdan başlayalım... Nasıldı o günler?
Orada ailemle yaşıyordum. Liseden sonra her tembel öğrenci gibi en son tercihlerimi kazandım. Sevmedim bölümümü... "Öğretmen mi olacağım ben?" dedim, sonra üçüncü denememde konservatuvara girdim. Yine tembellikten okul uzadı ama üniversite yılları çok güzeldi. Bale, müzik, tiyatroyla iç içe... O günlerde arkadaşlarımla yediğim makarnanın tadını; şu an en baba suşide bile alamıyorum. Suşi de neyse... Havyar desek de olur.
LİSEDE POPÜLER BİR ÇOCUKTUM
Tiyatroya hep meraklı mıydınız? Okulda kulüplere giren sosyal biri miydiniz?
Ortaokul ve lisede aktif tiyatro kulübü içinde değildim. Zaten kendimi bildim bileli temizlik kolundaydım. Ama küçükken hep aile içinde "Aa ne komik çocuksun" derlerdi. Liseden sonra "Konservatuvara nasıl girilir acaba?" diye düşünmeye başladım.
Lisenin popüler çocuğu muydunuz?
Evet, popülerdim çünkü gitar çalıyordum. Bulutsuzluk Özlemi dinler, saçı uzatır, küpe takardım. Yaşar Kurt, Pentagram, Mavi Sakal, Bülent Ortaçgil ve Fikret Kızılok söylerdim. Lisede bir grubumuz vardı.
Peki konservatuvara girdiğinizde 'Ben sanatçıyım' havası var mıydı?
Daha birinci sınıftan itibaren size bir sanatçı sıfatı yapıştırıyorlar. "Biz sanatçıyız, aykırıyız" falan olanlar var tabii ama o saçma bir kafa ya... "Tiyatrocular hep açtır" diye bir düşüncemiz vardı. Sonra da o idealist kafa sürdü.
O KADAR ZEKİ DEĞİLİM
Albüm çıkarmak bir cesaret meselesi miydi?
O sevda ilk şarkımı yaptığım günden beri vardı. Ama hem tiyatro yapıp, hem para için dizilerde oynayıp, hem de müzik olmuyordu. "Hadi artık kaldır kıçını" dediğim an, geçen seneydi.
"Müslüm Baba ve İbrahim Tatlıses ortalarda görünmüyor, benim zamanım geldi" dediniz mi hiç?
O kadar zeki değilim ben. Türkiye müzik piyasasını takip edip boşluğu dolduracağım diye düşünmedim. "Bende öyle şarkılar var ki İbo'nun, Müslüm'ün tahtına kesin otururum" gibi bir şey yok. Yıllardır yaptığım şarkıların derlenmiş, toparlanmış hali bunlar. Zeki olsam bunu 10 yıl önce yapardım. Öyle bir iddiam yok.
SAÇINI BENİMKİ GİBİ YAPTIRAN KIZLAR VAR
İlginç kıyafetleri ve saç modeliyle de adından söz ettirmeyi başaran Halil Sezai, saçlarını onun gibi kestirmek isteyen birçok genç kız olduğunu söylüyor. Sezai, "Annemin kuaföründe, haftada üç-dört tane Halil Sezai modeli isteniyormuş. 15 yıl saçlarımı uzattım ve bağladım. Şimdi yine uzatıyorum" diyor.
Mutluyken şarkı yazamadığını da söyleyen ünlü şarkıcı, "Çok mutluyum, hava güzel diye güne uyandığımda, yazmayı denedim ama olmadı" diyor.
DEĞİŞİK ŞİVELİ BİR ROL İSTEYEBİLİRİM
Oyunculuk yaptığınız dönemlerde, özellikle canlandırmak istediğiniz bir rol var mı aklınızda?
Kendimi test etmek istediğim roller isterim açıkçası. Öncesinde çok zayıflayabileceğim ya da çok şişmanlayabileceğim roller... Ama bizde öyle şeyler olmuyor pek. Ben değişik şivelerle ilgili şeyler yapmak isterim. Mesela; Trakya ağzında bir şey yapabilir miyim merak ediyorum.
RAKI BENİM İÇİN DOSTLUK DEMEKTİR!
'İncir Reçeli'ndeki gibi bir şey gelseydi başıma, aşık olduğum kadın hasta olsaydı yani, delirirdim herhalde.
Romantik bir insanım. Romantizm nedir dersen, insanın kendine yakışanı giymesidir... Jesttir romantizm. Mumlar, şarap falan var ama saatlerce sarılıp tavana bakmak da romantizmdir.
Rakı benim için dostluk demek... Aile, muhabbet, bağlar. Rakıdan başka bir şey içmem pek.
Sevdiklerimin başına bir şey gelmesi fobim var. Ara ara saçma sapan krizlere girerim. "Allahım benim ömrümden onlara ver" diye dua ederim.
Küçüklüğümden beri Eskişehirsporluyum. Babamla çok sık maça giderdik. Şimdi çok takip edemiyorum.
Hırs, insanda olması gereken bir şey ama bu, kompleksle karışmamalı.
Trende, 'tuvalete gidiyorum' diye kaçıp gizli gizli telefonuma şarkı kaydettim en son. Utanırım ben, kimsenin yanında yapamam bunu.
SAHNEDE BENİM İÇİM ACIRKEN BANA ÇAMAŞIR ATAN DELİDİR
Sahnede bir erkek olunca, kadın seyirciler iç çamaşırları fırlatabiliyor. Sizde durum nasıl?
Bana şimdiye kadar böyle bir şey olmadı. İçim gerçekten acırken yazdığım 'Sonbahar'ı söylerken, bana iç çamaşırını atan bir kız delidir herhalde. Ben maalesef "Ooov gel, bu gece parti yapalım" havasını yaratamadım galiba. Benim seyircimle aramda "Gel oturalım, sohbet edelim, rakı içelim" gibi bir elektrik var, ki bak maalesef diyorum, hiç hoşuma gitmiyor. Ben de isterdim bana sutyen atılsın (Gülüyor). Ama şaka bir yana, seyircimle olan iletişim çok hoşuma giden bir şey.
Aslında kadını da, erkeği de sizi çok sahiplenmiş durumdalar...
Evet, "Sezai Baba masamızı kurduk, seni bekliyoruz" diyen, evinin adresini yazan yüzlerce e-posta alıyorum. Birkaç kere dinleyicilerin toplandığı sahillere gittim; şok oldular.
Siz aradığınız kadını buldunuz mu?
Acaba hayalimde kurduğum kadın kim? Hiçbir fikrim yok. Ama ben aşka inanıyorum ve bir sürpriz bekliyorum. Onun için yaşıyorum zaten. Yalnız ölmeyeceğim.
MÜSLÜM BABA SEVİYORDUM
"Lisede Bulutsuzluk Özlemi dinliyordum ama bir de öteki tarafım vardı. Müslüm Gürses'in şarkılarını cover'lardım. Bana "Ay Müslüm mü dinliyorsun, iğrençsin" diyenler de vardı tabii. Müslüm Baba'nın bazı şarkılarını seviyordum, ne yapayım yani..."
(sabah)
Son Güncelleme: Cuma, 27 Nisan 2012 10:04
Gösterim: 2100
Ünlü sanatçı Fatih Erkoç'un yıllardır üzerinde çalıştığı projesi gerçek oluyor. En son çalışması olan Türk Sanat Müziği eserlerini yorumladığı 'Babamdan Miras' adlı albümüyle adından söz ettiren Erkoç; Bursa'daki evini müzik okulu haline getirip Eylül ayında hizmete sokacak.
Fatih Erkoç bu projesiyle gençlere büyük fırsat sunacak
Müjdat Gezen ve Mustafa Erdoğan'dan sonra Bursa'da okul açan üçüncü isim olan Fatih Erkoç, okulunda eğitim gören başarılı öğrencileri konserlerinde sahneye çıkaracağını söyledi.
Üst Kategori: ROOT Kategori: Öne Çıkanlar
Ünlü sanatçı Fatih Erkoç'un yıllardır üzerinde çalıştığı projesi gerçek oluyor. En son çalışması olan Türk Sanat Müziği eserlerini yorumladığı 'Babamdan Miras' adlı albümüyle adından söz ettiren Erkoç; Bursa'daki evini müzik okulu haline getirip Eylül ayında hizmete sokacak.
Fatih Erkoç bu projesiyle gençlere büyük fırsat sunacak
Müjdat Gezen ve Mustafa Erdoğan'dan sonra Bursa'da okul açan üçüncü isim olan Fatih Erkoç, okulunda eğitim gören başarılı öğrencileri konserlerinde sahneye çıkaracağını söyledi.
Son Güncelleme: Çarşamba, 02 May 2012 14:57
Gösterim: 1881
Geçirdiği rahatsızlık dolayısıyla Şişli Osmanoğlu Hastanesi'ne kaldırılan Alpman, yapılan müdahalelere rağmen hayatını kaybetti.
Akciğer yetmezliği nedeniyle öldüğü belirlenen Alpman'ın yakınları ile sevenleri, ölüm haberinin ardından hastaneye geldi. İstanbul'da 1930'da doğan Alpman, Nişantaşı Kız Lisesi'nde öğrenciyken İlham Gencer sayesinde müzikle tanıştı. Sahneye ilk kez Taksim Belediye Gazinosu'nda Tıp Balosu'nda çıkan Alpman, daha sonra tanıştığı Arif Mardin'in teşvikiyle caz şarkıları söylemeye başladı. Alpman, 1953'te de İlham Gencer ile evlendi.
Alpman'ın ilk plağı olan ''Sayanora/Passion Flower'' taş plak olarak 1959'da yayınlandı. 1960'ta İlham Gencer'den ayrıldıktan sonra İsmet Sıral Orkestrası ile çalışmaya başlayan Alpman, 1963'te çalışmak için İsveç'e gitti.
Alpman'ın 1972'de yaptığı ve sözlerini Fikret Şeneş'in yazdığı ''Bir Başkadır Benim Memleketim'' plağı pek ilgi görmedi. 1974'te Kıbrıs çıkartması ile TRT'de ''Memleketim'' çok sık çalınmaya başlayınca şarkı tekrar 45'lik plak olarak piyasaya sürülerek büyük satış rakamlarına ulaştı. Son profesyonel sahne çalışmasını 1990'da Yeniköy Bilsak Kulübü'nde yapan Alpman, 1995'te ses tellerinde oluşan nodüllerden ameliyat oldu. Alpman'ın en sevilen şarkılarından oluşan bir albümü 1999'da yayınlandı. Ayten Alpman'ın başlıca eserleri; ''İstersen'', ''Memleketim'', ''Sensiz Olmam'', ''Tek Başına'' ve ''Yanımda Olsa'' şeklinde sıralanabilir.
Kültür ve Turizm Bakanı Günay
Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, sanatçı Ayten Alpman’ın vefatı dolayısıyla bir mesaj yayımladı.
Türk pop ve caz müziğinin unutulmaz isimlerinden Alpman’ın vefatını büyük bir üzüntü ile öğrendiğini ifade eden Günay şunları kaydetti:
''Türk müziğinin duayenleri arasında yer alan Alpman muhteşem sesi ve eşsiz yorumlarıyla yediden yetmişe herkesin gönlünde taht kurmuş çok değerli bir sanatçıydı. O buğulu sesiyle hafızalarımıza adeta nakşettiği 'Memleketim' gibi pek çok eser Sevgili Alpman'ı daima bizlere hatırlatacak; yüzümüzde tatlı bir gülümsemeyle hep saygı, sevgi ve özlemle anılmasını sağlayacaktır.
Üst Kategori: ROOT Kategori: Öne Çıkanlar
Geçirdiği rahatsızlık dolayısıyla Şişli Osmanoğlu Hastanesi'ne kaldırılan Alpman, yapılan müdahalelere rağmen hayatını kaybetti.
Akciğer yetmezliği nedeniyle öldüğü belirlenen Alpman'ın yakınları ile sevenleri, ölüm haberinin ardından hastaneye geldi. İstanbul'da 1930'da doğan Alpman, Nişantaşı Kız Lisesi'nde öğrenciyken İlham Gencer sayesinde müzikle tanıştı. Sahneye ilk kez Taksim Belediye Gazinosu'nda Tıp Balosu'nda çıkan Alpman, daha sonra tanıştığı Arif Mardin'in teşvikiyle caz şarkıları söylemeye başladı. Alpman, 1953'te de İlham Gencer ile evlendi.
Alpman'ın ilk plağı olan ''Sayanora/Passion Flower'' taş plak olarak 1959'da yayınlandı. 1960'ta İlham Gencer'den ayrıldıktan sonra İsmet Sıral Orkestrası ile çalışmaya başlayan Alpman, 1963'te çalışmak için İsveç'e gitti.
Alpman'ın 1972'de yaptığı ve sözlerini Fikret Şeneş'in yazdığı ''Bir Başkadır Benim Memleketim'' plağı pek ilgi görmedi. 1974'te Kıbrıs çıkartması ile TRT'de ''Memleketim'' çok sık çalınmaya başlayınca şarkı tekrar 45'lik plak olarak piyasaya sürülerek büyük satış rakamlarına ulaştı. Son profesyonel sahne çalışmasını 1990'da Yeniköy Bilsak Kulübü'nde yapan Alpman, 1995'te ses tellerinde oluşan nodüllerden ameliyat oldu. Alpman'ın en sevilen şarkılarından oluşan bir albümü 1999'da yayınlandı. Ayten Alpman'ın başlıca eserleri; ''İstersen'', ''Memleketim'', ''Sensiz Olmam'', ''Tek Başına'' ve ''Yanımda Olsa'' şeklinde sıralanabilir.
Kültür ve Turizm Bakanı Günay
Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, sanatçı Ayten Alpman’ın vefatı dolayısıyla bir mesaj yayımladı.
Türk pop ve caz müziğinin unutulmaz isimlerinden Alpman’ın vefatını büyük bir üzüntü ile öğrendiğini ifade eden Günay şunları kaydetti:
''Türk müziğinin duayenleri arasında yer alan Alpman muhteşem sesi ve eşsiz yorumlarıyla yediden yetmişe herkesin gönlünde taht kurmuş çok değerli bir sanatçıydı. O buğulu sesiyle hafızalarımıza adeta nakşettiği 'Memleketim' gibi pek çok eser Sevgili Alpman'ı daima bizlere hatırlatacak; yüzümüzde tatlı bir gülümsemeyle hep saygı, sevgi ve özlemle anılmasını sağlayacaktır.
Son Güncelleme: Cumartesi, 21 Nisan 2012 10:22
Gösterim: 1785

