Eğitim Tercihi

Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği'nin düzenlediği 5. Temel Eğitim Sempozyumu'nun sonuç bildirgesi açıklandı.

Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği Okul Öncesi Eğitimi ve İlkokul Komisyonu işbirliği ile 6-7 Aralık

2014 tarihlerinde İstanbul’da düzenlenen “Eğitim Ekosistemi” başlıklı Sempozyumda Türk ve yabancı akademisyenler üyemiz Özel Florya Koleji’nde bir araya gelmiştir.

Yaklaşık 520 özel okul öncesi eğitimi ve ilkokul kurucu, yönetici ve öğretmeninin katıldığı Sempozyumda yer alan 4 panel ve 7 konferansta “Eğitim Ekosistemi” genel teması çerçevesinde bireyin etkileşim içinde olduğu ve gelişimine etki eden yakın çevresiyle ilişkiler mikro, mezo, ekzo, makro düzeyde incelenmiştir.

• Mikrosistem’de bireyin en yakınındakilerle, aile, okul ve arkadaşlarından oluşan sosyal

çevresiyle doğrudan ilişkileri,

• Mezosistem’de çevresindekilerin birbiriyle etkileşiminin bireye etkisi,

• Ekzosistem’de daha geniş ailenin ve sosyal çevrenin, medya, teknoloji, okul yönetimi,

ebeveylerin iş koşullarının çocuğa etkisi,

• Makrosistem’de ise içinde yaşadığımız sosyal sınıf ve şartlar, yönetim ve hukuk sistemi,

kültürün bireyin gelişmesine etkileri,

ve bunların Kronosistem içindeki zamana, sürece bağlı etkileri gibi konular ele alınmıştır.

Sempozyumdan çıkan sonuçlar aşağıda özetlenmektedir;

• Eğitim sistemi ile ilgili alınan her karar, toplumun yaşantısını da etkilemektedir. Örneğin,

sınav sisteminin değişmesiyle çocuk, okul, aile ve tüm çevre etkilenmektedir. Kısacası

Mikrosistemde yapılan değişiklik, sonraki tüm sistemleri, dolayısıyla tüm ekosistemi etkiler.

Bu nedenle Eğitim sisteminin değişimi ile ilgili kararlar alınmadan önce pilot uygulamaları

yapılmalıdır.

• Öte yandan makrosistemden baktığımızda da sanal ortamdaki baş döndürücü hızlı gelişim

sürecinde öğrencilerimizi henüz var olmayan meslekler için hazırlamak durumundayız.

Çocuklar, henüz varlığı bilinmeyen problemleri, hiç bilinmeyen teknolojileri kullanarak

çözecekler, bu nedenle onları beynin bütün alanlarını kullanmaya ve ilişkisel deneyimler

üzerinde düşünmeye yönlendirmeliyiz.

• Yapı ve sürecin amaca uygun olması için öncelikle olumlu bir atmosfer gerekir. Sağlıklı bir

ortam için meslektaşlar arasında ortak bir amaç ve ahenk yaratılmalıdır. Öğretmenler,

açık olabilme, ruhsal-duygusal gelişimi destekleme, her çocuğu kabul etme ve eğitime dahil

etme konularında desteklenmelidir.

• Öğrencilerin okula getirdikleri ile okul kültürü karşılıklı olarak birbirini besler ve

yeniden üretir. Bu nedenle motivasyon, başarı ve başarısızlık gibi pek çok konu eğitim

ekosistemindeki kültürel temellerle birlikte tartışılmalıdır.

• Beynimiz, duygusal bağ kuramadığı zaman öğrenemez. İnsanlarda kendi varlığını

şekillendiren güçleri genellikle dışarıdan arama eğilimi vardır. Çocuğun özerk ve sağlıklı

kişilik gelişimi için bağımlılık yerine özerklik, dış odaklılık yerine iç odaklılık, “sen odaklı ben

dili” yerine “ben odaklı ben dili”, “değistirilemez benlik” yerine “değiştirilebilir benlik”,

“övgü” yerine “geri Bildirim” kullanılmalıdır.

• Çocuklardan; ailenin, okulun, öğretmenin, toplumun beklentisi devamlı başarıdır. Aile-Okul

ve toplumun kültürü örtüşürse sonuç başarı olur. Bu nedenle, aile-okul iletişimine önem

verilmelidir.

• Sürdürülebilirlik için eğitim; öğretmenlere, eğitimin ekosisteminde yer alan, değişik

düzeyler, konu alanları, müfredat ve okulun işleyişi, veliler ve toplum arasında köprüler

kurmalarına yardımcı olacaktır. Bunun için mevcut düşünme şekillerini incelemeli,

bağlantıları ve sistemleri ve çevremizin işleyişini anlamalı, alışkanlıklarımızı, istek ve

ihtiyaçlarımızı gözden geçirmeliyiz.

• Gelişmek ve sorunlarla başa çıkabilmek için içsel kaynaklarını kullanabilmesi ve çocuğun

duyusal işlemleme becerilerinin geliştirilmesine yardımcı olmak açısından fiziksel çevrenin

duyusal açıdan zengin olarak yapılandırılması, duyusal modülasyona yardımcı olur.

Ergoterapist-öğretmen ortak çalışmaları da duyu modülasyonuna ihtiyacı olan çocuklara

hizmet için yararlı olacaktır.